اصلاح‌طلبان كه بعد از انحلال سازمان مجاهدين و مشاركت، دو حزب بزرگشان دچار مشكلات تشكيلاتي شده بودند، گويي رفته رفته رويه‌اي هماهنگ را در پيش گرفته‌اند. اما اين همه واقعيت موجود نيست. مهمترين چالشي كه در ماه‌هاي اخير اصلاح‌طلبان از درون با آن روبه‌رو بودند، ماجراي تولد «ندا» بود. حزب ندا كه بعدها به نداي ايرانيان تغير نام يافت، متشكل از نيروهاي جوان اصلاح‌طلبي است كه قصد دارند با جدايي از احزاب سابق، آسيب‌شناسي و رفع اشتباهات گذشته، ذيل قانون اساسي به فعاليت بپردازند. در اين حزب چهره‌هاي شاخص جوان حضور فعالي دارند و مهمترين چهره سن و سالدار اين تشكل صادق خرازي، ديپلمات سابق در دولت اصلاحات است.
به گزارش مثلث آنلاين‏، چالش كه اين روزها عارف و اصلاح‌طلبان با آن روبه رو هستند، باز مي‌گردد به نقش و جايگاه عارف در ميان اصلاح طلبان. اما عارف امروز در مصاحبه‌اي نشان داد كه  عقب‌نشيني مهمي صورت داده است.
عارف كه ناخواسته و با اصرار سيدمحمد خاتمي از انتخابات رياست‌جمهوري كناره‌گيري كرد، چشم به اولين انتخابات، يعني انتخابات مجلس دوخت بود. از فرداي انتخابات كار تشكلاتي را در «اميد ايرانيان» آغاز كرد.  اما رقيب جدي او در اين ميان علي‌اكبر ناطق‌نوري است. كسي كه گفته مي شد قرار است سرليستي ائتلاف سه‌گانه هاشمي‌، روحاني و خاتمي را برعهده بگيرد.
عارف همچنين از ناحيه حزب تازه تشكيل ندا نيز موقعيتش در معرض تهديد قرار دارد. اميد ايرانيان و نداي ايرانيان تنها در نام با هم تشابه ندارند. مهمترين نقطه اختلاف آنها همپوشاني نيروهاي بدنه اصلاح‌طلبان است. به ويژه در بخش جوان جبهه اصلاحات.
به عبارت روشن‌تر نيروهايي كه مي‌بايد براي سرليست آينده اصلاح‌طلبان فعاليت تبليغي و رسانه‌ايي كنند، به طور عمده در نداي ايرانيان جمع هستند. از همين رو اين تشكل رقيب اصلي دروني براي عارف به حساب مي‌آيد.
در اين شرايط است كه عارف مي‌گويد: «بنده برای همه تشکل‌ها  سرنوشت ارزشمند، خوب و تاثیرگذار را آرزو دارم که از این تشکل‌ها، تشکل ندا است.» مشخص است كه عارف به طور عمد قصد ندارد عليه ندا موضع‌گيري كند و در پاسخ به اين سئوال كه «نداي ايرانيان تا چه اندازه مي‌تواند در آينده اصلاح‌طلبان نقش ايفا كند» مي‌گويد: «باید منتظر بمانیم.» به عبارت روشن‌تر او سعي كرده فعلا در مورد تشكل ندا تنها سكوت كند. اين موضع‌گيري هم همچنان كه خود او مي‌گويد: «همچنان به خرد جمعي احترام مي‌گذارم».
اما مهمترين عقب‌نشيني عارف، در بحث سرليستي در انتخابات آتي مجلس صورت گرفته است. او به تسنيم گفته است: «سرلیست برای ما خیلی مطرح نیست». پرواضح است كه عارف در انتخابات ٩٢ نيز تلاش كرد تا حمايت كامل اصلاح طلبان را پشت سر خود جمع كند و خود را به عنوان تنها گزينه اصلاح‌طلبان در انتخابات مطرح كند، اما اين اتفاق به خاطر حضور روحاني در ميان نامزدها و ائتلاف ميان هاشمي و خاتمي رخ نداد. در واقع آقاي هاشمي توانست نظر خودش را بر سيدمحمد خاتمي تحميل كند و به جاي همراهي با خاتمي، او را به سمت خود سوق دهد. اين براي عارف اگرچه گران‌ تمام شد، اما او با صبر و سكوت، خصلتي كه متعلق به اهالي كوير است، چشم به آينده دوخت. آينده‌اي كه مي‌دانست انتخابات مجلس شوراي اسلامي است.
حالا عارف با دو رقيب براي سرليستي روبه روست. از يك طرف علي اكبر ناطق نوري قرار دارد كه برخي معتقدند احتمالا سرليستي ائتلاف سه گانه هاشمي، روحاني و خاتمي را برعهده خواهد گرفت و از سوي ديگر علي‌اكبر لاريجاني است كه احتمال دارد به عنوان يك فرد فراجنحالي‎، سرليست آنها قرار گيرد.
به هر تقدير عارف براي ماندن در دايره اصلي گزينه‌هاي اصلاح طلبان نيازمند اين است كه اتفاقات انتخابات ٩٢ را جبران كند. در اين شرايط موضع‌گيري‌ اخير او بيشتر به يك «سكوت دستوري» شبيه است تا رويه‌اي كه واقعا به آن معتقد باشد.