در زمستان که مسافران تا مقصد گوله میشوند و فقط در ابتدا و به طرز بهت آلودی  برایشان پیک نیکی اول و بعد دوم روشن میشود که کمی دلخوش کنند و البته خطرش بماند!!!در تابستان هم اگر به ساعات وحشتناک گرما بخوریم باید دندان روی جگر بگذاریم و صبر خود را محک بزنیم.نظافت روپوش های سیاه مینی بوس که سالی یکبار هم عوض نمیشوند سایه سیاهی بر صورت و لباس مسافران میکشد.

پیرمرد و پیرزنی که ناراحتی کمر و زانو دارد چطور دردش را به خاطر کج و کوله بودن صندلی ها تحمل میکند؟!!

نکات مهمی که در رابطه با این معضل :

۱.قیمت مینی بوس های چینی وارداتی از ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان است و تسهیلاتی ویژه ای برای خرید ماشین وجود ندارد و حتی با حقوق اندک ماهیانه که آن هم تحت تاثیر دلالان و ترمینال های شخصی است از پس وام هایی که بهشان تعلق میگیرد برنمی آیند چون باید حداقل ماهی ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان قسط بدهند پس عملا بحث نوسازی غیر ممکن میشود.

۲.این عزیزان با تعهد اخلاقی وکاری مسئول جان و امنیت و آرامش مردم شده اند و تمام مشکلات این کار را بجان خریده اند تا روزی حلال را به خانواده هدیه بدهند.ولی وجود ترمینال های شخصی که همان تجمع ماشین های شخصی در خارج از محوطه ترمینال است باعث کاهش درآمدشان میشود.این امر نیازمند برخورد قانونی از طرف مراجع قضایی است که متاسفانه همچنان به حال خود رها شده اند و جان و ناموس مردم را به خطر می اندازند.

۳.رانندگان برای تهیه قطعات ماشین،تعویض لاستیک،روغن... بصورت آزاد بسیار تحت فشار هستند .اگر تعاونی به منظور فروش تعدادی از قطعات مهم تشکیل شود میتواند کمک بسیار خوبی برایشان باشد.

۴.در سال ۱۳۸۵ با سفر آقای احمدی نژاد به استان کرمانشاه ۱۰۰ مصوبه  درباره مسائل استان مطرح شد که یکی از آنها اختصاص ۷۰ دستگاه مینی بوس ازسوی وزارت کشور برای تجهیز ناوگان حمل و نقل بود.استفاده و جذب بودجه برای این طرح چقدرموفق بوده است؟!

در پایان درخواست داریم که اداره تعاون ،کار و رفاه اجتماعی و سایر ارگانهای فعال در رابطه با این معضلات همکاری و توجه خاص  داشته باشند.

 (ترمینال شخصی غیر قانونی خارج از محدوده)