خوش‌بینی و عموماً مثبت‌نگری از منظر روانشناسی از اهمیت زیادی برخوردار است  و افرادی همانند «مارتین سلیگمن» از دانشگاه پنسیلوانیا و «سیکزنت میهالی» مجارستانی‌تبار از دانشگاه شیکاگو با برافراشتن پرچمی به نام «روانشناسی مثبت‌اندیشی» به این دیدگاه، بیشتر دامن زده‌اند.1 . برای ایجاد خوش‌بینی و تقویت آن باید از «لحظه»ها استفاده کرد. برای استفاده بهینه از زمان در این جهت، می‌توان از شیوه مشهور پیشنهادی امام صادق (ع) (تقسیم سه‌گانه نگاه به گذشته، حال و آینده) بهترین استفاده ممکن را بُرد. بدین صورت که از تجربه گذشتگان در زمان حال، استفاده کنیم تا آینده‌ای روشن، جلوه‌گر شود.این، به جای غُصّه خوردن برای گذشته و نگرانی همیشگی به خاطر آینده است. 2 . باید از امکانات موجود، هرچه هست، استفاده نماییم و منتظر کامل شدن تمام وسایل و زمینه های مورد نیاز نمانیم ؛ چرا که اوّلاً «فردا دیر است» و ثانیاً آنچه اکنون داریم، هرچه باشد، بالأخره بخشی از چیزهایی است که باید باشند. یک ضرب المثل چینی می‌گوید: «اگر در جنگل زندگی می‌کنی، قدر چوب را بدان» و عُرفا گفته‌اند: «هر سفر دور و درازی، با یک گامْ آغاز می‌شود».خوش‌بین بودن، هزینه چندانی نمی‌خواهد. فقط کافی است تصمیم و عزم جدّی در کار باشد. به قول نویسندگان کتاب «رمز موفقیت»، اگر بر این باور باشیم که «ما وارثان بحقّ مُلک الهی هستیم» و همواره با این نگاه، حرکت کنیم و بیندیشیم، تمامی آرزوهای ما به تدریج، جامه عمل خواهند پوشید.3 . بعد از توجّه به زمان و گرفتن تصمیم قاطع، نوبت به مرحله عمل (یعنی شروع «مثبت اندیشی» در عرصه رفتار) می‌رسد و یکی از بهترین شیوه هایی که در این مرحله می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد، «تلقین» است. دکتر «امیل گوئه» معروف‌ترین فردی است که کاربرد این تکنیک را مطرح نموده است. اساس این تکنیک بر استفاده از ضمیر ناخودآگاه استوار است؛ یعنی اینکه به واسطه تلقین نمودن، افکار مثبت و شادی‌بخش را هوشیارانه به اندرون خود بکشیم و برای حفظ و بقای آنها کوشش نماییم و افکار منفی و بدبینانه و مبتنی بر توهّم و خیالات واهی و وسوسه ها و کوته نظری‌ها را دور بریزیم و به یاد داشته باشیم که شادی و نشاط واقعی و پایدار، در درون خود ماست. پس آن را به وسیله تلقین و ابزارهایی از این قبیل، از درون خود، جست وجو نماییم. این نکته را نیز توجه داشته باشیم: همچنان که تلقینِ مسائل مثبت به خود و دیگران در زندگی، از جمله نگاه خوش‌بینانه به اطراف و مسائل، زمینه‌ساز به وجود آمدن زندگی آرمانی می‌شود، تلقین منفی نیز می تواند اثرات بسیار مخرّبی را از خود به جای بگذارد. از باب نمونه پیامبر اکرم (ص) فرمود: «کذب را تلقین نکنید ؛ چرا که شما را گرفتار خود می‌کند» و در ادامه فرمود: «پسران یعقوب - که درود خدا بر او باد - نمی‌دانستند که گرگ، انسان را می‌خورد، تا اینکه پدرِ آنها، فال بد زد و این مطلب را ناخواسته به آنها تلقین نمود و همین، سبب شد که انگیزه‌های بدی در آنها بیدار شود و مرتکب چنان ادعای دروغینی شدند».

اضافه کردن نظر

نام (الزامی)

تازه سازی

ارسال

لغو