امروز : یکشنبه, 01 ارديبهشت 1404
اجتناب از پر حرفی
- توضیحات
- :::
- دسته: اجتماعی |
- منتشر شده در دوشنبه, 14 مهر 1393 19:26 |
گر چه اين نكته به آداب گوش فرادادن مرتبط نيست و بيشتر به گوينده اختصاص دارد، ولى چون در رابطه متقابل با گوينده و شنونده است، قابل طرح و يادآورى است. اغلب، تصور مىشود كه در مجالس، گوينده است كه چون نيرو مصرف مىكند، خسته مىشود. شنونده كه كارى نمىكند، جز شنيدن! در صورتى كه اگر آمادگى براى شنيدن نداشته باشد، يا حرفها برايش تكرارى، غيرمفيد و غيرجذاب باشد، زودتر و بيشتر از گوينده خسته مىشود. از اين رو، گوينده خودش بايد حال شنونده و اقتضاى جلسه را مراعات كرده، از پرحرفى و «اطاله كلام» بپرهيزد. هر چند سخنورى و نطق، براى خود سخنران و گوينده، شيرين و خوشايند باشد. در وصاياى حضرت خضر، چنين آمده است: «اى جوياى دانش! گوينده كمتر از شنونده خسته و ملول مىشود. پس هيچ يك از همنشين پرحرفى) خسته مكن.»