حیات غرب -  نقل از ریوار، شهید سیاوش ویژه ای متولد بهار  1338 در منطقه سرچشمه کرمانشاه و از جوانان فعال انقلابی بود که در یکی از تظاهرات خبایانی علیه رژیم طاغوت در دوازدهم دی ماه سال 1357 واقع در خیابان جوانشیر مورد اصابت 3 گلوله  نظامیان رژیم قرار گرفت و به فیض شهادت نائل گشت.

 بابک ویژه ای برادر شهید سیاوش ویژه ای در گفتگو با ریوار، در تشریح  خصوصیات اخلاقی برادر شهیدش اظهار داشت: سیاوش از همان دوران کودکی و نوجوانی همواره دارای روابط حسنه با اهالی محل و هم کلاسان و معلمان خود بود.

 وی افزود: سیاوش اهل نماز و حلال و حرام بود. احترام پدر و مادر را به همه سفارش می کرد و هیچگاه کسی را از خود ناراحت نساخت و همزمان به تحصیل و ورزش می پرداخت.

 ویژ ای با اشاره به فعالیت های ورزشی برادرش و اینکه در رشته های هندبال و وزنه برداری فعال بود، ادامه داد: شهید ویژه ای هیچگاه نماز و روزه اش را فراموش نکرد حتی در روز شهادتش نیز غسل شهادت کرده بود.

 این برادر شهید تصریح کرد: سیاوش در دوران انقلاب با وجود 18 سال سن، تجربه یک فرد 50 ساله را داشت و از همان زمان برای همسالان خود وضعیت اسفبار مردم را بازگو می کرد. در هر مکان سعی داشت که مردم را نسبت به وضعیت جامعه و کشور آگاه کند و تمام دغدغه او مردم و رضای خدا بود.

 به گفته وی، سیاوش فردی دارای شعور سیاسی بالایی بود و به راحتی مسائل را مورد تجزیه و تحلیل قرار می داد. همواره از امام خمینی(ره) به عنوان فردی که می تواند این مردم را به سر منزل مقصود برساند یاد می کرد.

بابک ویژه ای با تاکید بر اینکه برادر شهیدش با الهام از فرامین امام راحل قدم در راه مبارزه با رژیم ستم شاهی گذاشت، گفت: از آن جمله اقداماتی که در این راه توسط برادر من انجام شد می توان به شرکت در راهپیمائی های سال 56و57 شهر کرمانشاه، به تعطیلی کشاندن مدارس، پخش اعلامیه در سطح شهر، تشکیل جلسات مذهبی و سیاسی با دوستان خود و همچنین علمای شهر اشاره کرد به طوریکه بارها مورد هجوم نیروی وحشی ستم شاهی قرار گرفت.

 برادر شهید ویژه ای گفت: سیاوش در تظاهرات به همراه مادرم در صف اول راهپیمائی ها قرار داشتند تا اینکه پس از مدتی توسط نیروهای ساواک و گارد جاویدان مورد شناسائی قرار گرفت.

وی از جمله اقدامات برادر شهیدش را در جریان تظاهرات های سال 57 در شهر کرمانشاه، تسخیر کاخ استانداری کرمانشاه به همراه تعداد دیگری از مردم عنوان کرد و افزود: سیاوش بخاطر اینکه آمادگی بدنی خوبی داشت، در جریان یکی از تظاهرات های شهر موفق به گرفتن اسلحه یکی از سربازان رژیم شد و به دنبال آن نیز در تسخیر کاخ استانداری شهر کرمانشاه یکی از نفراتی بود که به داخل کاخ راه پیدا کرد و درب را برای سایران باز کرد.

ویژه ای در مورد چگونگی به شهادت رسیدن برادرش گفت: برادرم صبح روز 12 دیماه سال57 پس از اینکه غسل شهادت می کند به تظاهرات می پیوندد. حدود ساعت 10 صبح در چهار راه جوانشیر نیروهای گارد به صف تظاهرکنندگان حمله می کنند؛ شهید ویژه ای به داخل کوچه ای پناه می برد که نیروهای گارد با ماشین او را دنبال می کنند و از پشت به رگبار می بندند که در نهایت او را هدف سه گلوله قرارمی دهند.

 وی افزود: نیروهای گارد سعی داشتند که جنازه شهید را با خود ببرند اما با دخالت مردم از این‌کار منصرف می شوند. جنازه توسط مردم به منزل آورده شد و به دلیل اینکه حکومت نظامی بود تا نزدیکی های ظهر جنازه در منزل ماند و بعد توسط مردم به باغ فردوس حمل شده و روز بعد به خاک سپرده می شود.

 وی مهمترین دستاورد تلاش‌های برادر شهیدش و سایر شهدای انقلاب را سرنگونی رژیم طاغوت  و به ثمر نشستن حکومت اسلامی عنوان کرد و گفت: سیاوش راهش و خونش از بین نرفت و انقلاب در 22بهمن سال57 به بار نشست و ایران از  حکومت ستم شاهی رهایی یافت.