برای تبلیغات زود هنگام به کودکستان و ابتدایی رفت .

حیات غرب - شنیده اید که می گویند هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد .  اگر کاربرد این ضرب المثل و سخن حکیمانه به درستی درک شود بسیاری از مسائل و مشکلات به خودی خود حل می شوند.گاهی برخی افراد در زمان یا مکانی نامناسب عمل یا گفتاری را به انجام می رسانند که شان و جایگاه حقیقی و حقوقی خود را مخدوش و انسان به سلامت و یا بلوغ عقلی آنها شک می کند . . در قدیم وقتی کسی در جایگاه حکومتی یا دیپلماتیک قرار می گرفت مجموعه نکاتی  ابتدایی را به او آموزش می دادند تا شان آن جایگاه دچار آسیب نشود . این آموزشها از آداب نشستن تا راه رفتن - سخن گفتن - غذا خوردن - تشخیص موقعیت و مکان  - منطبق با شان مخاطب سخن گفتن .. .. را شامل می شد . بار ها دیده ایم فردی که نام شخصیت حقوقی را یدک می کشد  در سر میز غذا دو آرنجش را روی میز گذاشته و فاصله دهان خود را با ظرف غذا کمتر از 20 سانتی متر کرده و بگونه ای غذا می خورد ، مثل اینکه تا کنون سرمیز  غذا  نبوده  است. یکی از حضرات  را دیدیم نان را عین گوش خر درست می کرد برنج در آن میریخت و عین ساندویج بدون قاشق نواله  می کرد . این آقا قصد داشت تحول فرهنگی بوجود بیاورد !! از این مجموعه تیکه های غیر حکیمانه  که شان جایگاه و مقام محفوظ نمی ماند بار ها دیده اید . 

یکی از نمایندگان محترم استان  در جمع کلاس اولی ها  و مقطع ابتدایی حاضر می شود و سخن از رفع مشکل فرهنگیان کمسیون  مجلس شورای اسلامی - سال انتخابات - تاکید به بی طرف ماندن کارمندان در امر انتخابات .....  می گوید . کودکان که تعداد آنها زیاد بود حاج و واج می مانند که این دیگر کیست و این حرف ها یعنی چه؟ این آقا که الگوی خود را پیامبر می داند .حد اقل در این مورد باید از ایشان تبعیت کند  که آن بزرگوار چگونه در جمع کودکان سخن می گفت و رفتار می کرد .به قول شا عر چون که با کودک سرو کارت فتاد / پس زبان کودکی باید گشاد . ایشان بجای این افاضات اگر داستانی کودکانه و یا لطیفه ای در حد فهم کودکان  و یا چند صحبت کودکانه می گفت ، آیا از شان و جایگاهش کاسته می شد ؟ آیا مردم می گفتند چه نماینده کودکی داریم؟  این عمل فکرکودکانه  را بیشتر  نمایش داد  .

امیدوارم همه ما قدر جایگاه حقوقی خود را بدانیم و حرف و عملی انجام ندهیم که شان آن جایگاه مخدوش شود .  

نظرات  

 
#1 محمد 1394-03-20 19:31
با سلام پیامبر در سر نماز ان زمانی که کودکان (امام حسن وحسن ) روی دوش او سوار می شدند نماز را طولانی می کرد تا به کودکان خوش بگذرد آیا بهتر نبود که نماینده محترم خم می شد تا کودکان سوار او بشوند و لذت ببرند .
 

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی