دعوا در شورا با شلیل و هلو

حیات غرب - دعواهای شورا تمامی ندارد و هر دم از این باغ بری می رسد . برگزیدگان جامعه باید نمادی از ادب - شخصیت -خویشتن داری و صبوری باشند . رفتار و منش آنها مستقیم در پیکره جامعه تاثیر گذار است -اخلاق خوب و بد آنها در جامعه و بین عوام تقلید و تکرار می شود . 

 متاسفانه آمار نشان می دهد که خشونت در جامعه گسترش پیدا کرده است بدون تردید بخشی از آن مربوط به رفتار مسئولین است . 

وقتی گویش یک مقام مسئول از چاله میدانی هم بدتر شد ، چه انتظاری می توان از مردم عادی داشت . رسانه نباید به دیالوگ چاله میدانی این افراد آلوده شود ولی برای اینکه بدانیم در چه وضعیت نا بهنجاری قرار داریم و مسئولین فکر عاجلی برای این موضوع کنند به چند نمونه بسیار مودبانه آن اشاره می کنیم (( باوگی درآورم تا دی گیو نخوی )) (( فره ریو دار بیه باوگمال )) 

(( ایی دف روییداری بکی دم ... درارن)) (( ای نیره خره فکر کی کیه )) ........... این دیالوگهای شرم آور متعلق به برخی از برگزیدگان ما است . مایی که با اختیار انتخاب کردیم . و خود کرده را تدبیر نیست . 

با خبر شدیم دعوا در شورا دوباره از سر گرفته شده و دو طرف بسوی هم میوه و شلیل پذیرایی را پرتاب کردند . البنه می شود  خوشبینانه نگاه کرد و گفت به نیت پذیرایی شلیل را به طرف رقیب خود پرتاب کرده است .

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی