رسانه‌ها و فرهنگ‌سازي در اهداي عضو
- توضیحات
- :::
- دسته: اجتماعی |
- منتشر شده در شنبه, 10 بهمن 1394 18:08 |
فرهنگ اهداي عضو نيازمند تبيين مناسب
بر اساس آمار به ثبت رسيده نرخ وقوع حوادث و تصادفات رانندگي در كشور ما از تعداد قابل‌توجهي برخوردار است و به اين ترتيب بسياري از اين اتفاقات منجر به مرگ لحظه‌اي يا قطع عضو مي‌شود؛ در اين شرايط بخشي از اعضا و جوارح اين افراد مي‌تواند براي ديگر افراد جامعه زندگي‌بخش باشد. بنابراين اگر در اين باره تبليغات و اطلاع‌رساني مناسب انجام شود به نسبت مي‌تواند در افزايش اهداي اعضا در جامعه تاثيرگذار باشد. اينكه افراد بدانند با اهداي اعضا خود و عزيزانشان يك عمل نيك و برجسته در كارنامه اعمالشان ثبت مي‌شود، به اين ترتيب اهداي اعضا در كشور افزايش مي‌يابد. افراد در جامعه ما بايد بدانند كه اهداي اعضا و جوارح از دو بعد دنيوي و اخري از محاسن گوناگوني برخوردار است. براي مثال يكي از پيامد‌هاي آن خوشنامي براي بازماندگان اهدا‌كننده خواهد بود.
نقش رسانه‌ها در فرهنگ‌سازي اهداي عضو
اگر در زمينه نتايج ثمربخش اهداي اعضا در كشور تبليغات موثر انجام شود به نسبت مردم كشور نيز از اين اقدم ثمربخش استقبال خواهند كرد. همان‌طور كه در برخي مواقع شاهد صف‌هاي عظيم و طويل براي اهداي خون در كشور هستيم، به نسبت با فرهنگ‌سازي اهداي اعضا نيز مردم ما درباره اهداي عضو پيشگام خواهند بود. هم‌اكنون از سوي نهادهاي ذي‌ربط در زمينه كم و كيف اهداي عضو اطلاع‌رساني مناسبي انجام نشده است، در اين شرايط چگونه مي‌توان انتظار فراگيري اين اقدام خداپسندانه را در كشور داشت؟! در كشور كم نيستند افرادي كه بدنشان به پيوند قلب، كليه، كبد و... نيازمند است كه با اهداي اعضا مي‌توان بسياري از افراد را از بيماري و اثرات سوء ناشي از آن رها كرد. برخي از افراد در جامعه نسبت به اهداي اعضا بي‌‌اطلاع هستند و همين امر باعث بروز برخي نگرش‌هاي منفعل يا همراه با ابا نسبت به اين عمل را در پي دارد. در اصل اين ديدگاه بايد از سوي رسانه‌ها و اطلاع‌رساني صحيح برطرف شود.
هدف رسانه‌ها ترغيب اهداي عضو باشد
بايد به اين امر توجه داشت كه در زمينه اهداي اعضا برخي افراد به دلايل متعدد همچون فقر، اعتياد و... ممكن است مبادرت به فروش اعضا و جوارح خود كنند، اما در مقابل اين افرادي كم نيستند اشخاصي كه با مشاهده نياز به عضو از سوي اطرافيان به طور داوطلب مبادرت به اهداي عضو خود مي‌كنند. مسئولان بايد بدانند كه حل و فصل هرگونه مشكل به دليل عدم آگاهي يا ديدگاه‌هاي سوء نسبت به فرهنگ اهدا است و اين نارسايي‌ها هم بايد در اثر تبليغات رسانه‌ها به ويژه رسانه ملي برطرف شود. بايد رسانه‌ها با تبيين عقلاني اين قضيه و با انجام مصاحبه‌هاي گوناگون با كارشناسان و گروه‌هاي مرجع جامعه و پخش نظرات و استدلال‌هاي اين افراد بتوانند در افزايش فرهنگ موثر اهداي عضو در جامعه تاثيرگذار باشند. به اين ترتيب خانواده‌ها با مرگ مغزي يكي از اعضاي خانواده مي‌توانند با اهداي عضو عزيزشان به اهداي عضو بپردازند يا خود افراد به طور داوطلب با انجام مراحل قانوني و گرفتن كارت ويژه اهداي عضو مبادرت به اهداي اعضاي خود بعد از حيات كنند. در ضمن براي ترغيب خانواده‌ها به اهداي عضو در مواقعي كه نزديكان آنها دچار مرگ مغزي شده‌اند، مي‌توان از مجالس مذهبي و مساجد نيز كمك گرفت چرا كه چنين اقدامي ماهيت يك اقدام اخلاقي، انساني و مطابق با فطرت انساني است. بايد توجه داشت كه زندگي لحظه‌اي است و اگر نهضتي در جامعه شكل گيرد كه افراد به شكل داوطلبانه مبادرت به اخذ كارت عضويت اهداي اعضا كنند، به اين ترتيب مي‌توان اقدام‌هاي اساسي در اين زمينه لحاظ كرد. اگر فرد بداند كه بعد از مرگ هر يك از اعضا و جوارحش مي‌تواند براي ديگر افراد حيات‌بخش است با اين ديدگاه فرهنگ اهداي عضو در جامعه افزايش مي‌يابد. هم‌اكنون تعداد زيادي از بيماران در نوبت دريافت اهداي عضو قرار هستند كه به‌یقین با گسترش فرهنگ اهداي عضو بيماران مرگ مغزي، نه تنها جان تعدادي از شهروندان نجات پيدا خواهد كرد، بلكه معضل فروش اعضاي بدن كه به فرصتي براي سوءاستفاده دلالال و سودجويان تبديل شده نيز مرتفع خواهد شد. البته مساله اهداي عضو در بسياري از كشورها به عنوان يك دغدغه جدي براي افراد مطرح بوده و در بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته نيز اهداي عضو پس از مرگ مغزي به راحتي انجام نمي‌شود. افراد در جامعه بايد بدانند كه اهداي اعضاي مرگ مغزي مي‌تواند براي فرد پاداش اخروي به همراه داشته باشد. در اين زمينه بايد فقط به آگاه‌سازي افكار عمومي پرداخت به اين ترتيب در آينده نزديك ميزان افراد سالم نيز در كشور افزايش مي‌يابد.