حیات غرب - آفتابه لگن وسیله ای بوده که برای شستشوی دست و دهان قبل و بعد از خوردن غذا، کاربرد داشته است. در دوره قاجار نوکران آفتابه لگن را همراه حوله سر سفره می آوردند و اشخاص قبل و بعد از غذا دست و دهان خود را می شستند. انواع مسی و برنجی و تزئینی آن برحسب توان مالی صاحب خانه ساخته می شد.از آفتابه برای شستن و از لگن برای جمع آوری آب زاید استفاده می شود. ضرب المثل معروف "آفتابه لگن هفت دست، شام و نهار هیچی" کنایه به وجود و اهمیت حواشی بیش از متن اشاره دارد.
چون آفتابه لگن از تجملات سفره بود، لذا بعضي ها سعي مي کردند سر سفره چند دست آفتابه لگن بياورند، در اين صورت انتظار مهمان ها اين بود که با چند دست آفتابه لگن حتما غذا بسيار مفصل است اما گاهي پيش مي آمد که اين طور نبود و تشريفات سفره زیاد و خبري از غذاي درست و حسابي نبود در چنين مواردي بود که اين مثل «آفتابه لگن هفت دست شام و ناهار هيچي» استفاده مي شد.
این ضرب المثل مصادیق امروزی هم دارد . در ایام دهه فجر شاهد پاره کردن روبان های رنگارنگ و گل گلی هستیم اخیرا هم رسم شده باید حتما گل روبان را از هر دو طرف ببرند و در سینی بگذارند . ما که هنوز فلسفه این کار را نفهمیدیم .
وقتی نیاز های عمیق و فراوان استان وافتتاح های معمولی و ساده ی این روز ها ، یکجا دیده شود، بی اختیار انسان یاد این ضرب المثل می افتد .
ای کاش مسئولین گرامی بجای رنج سفر برای روبان پاره کردن ،که کمترین نقش را در راه اندازی آن داشته اند ،سرجای خود در اداره بنشینند و تدبیری اساسی برای رفع مشکل بیندیشند .