مدیریت به روش بوفالو یا غاز؟ بزرگترین مانع بر سر تغییر و پیشرفت دیگران نیستند

توضیحات

:::

دسته: اجتماعی |

منتشر شده در جمعه, 04 فروردين 1396 11:55 |

حیات غرب - دوست دارید گله‌ای بوفالو داشته باشید یا دسته‌ای غاز! بوفالوها حیوانات جالبی هستند. همگی به یک پیشرو وفادارند و آنچه را که به آنها گفته می‌شود، دقیقا انجام می‌دهند. این وفاداری همان چیزی است که ما در سازمان به دنبال آن هستیم. بوفالوها سوال نمی‌کنند، آنها صرفا دنباله روی می‌کنند. تا زمانی که چیزی به آنها گفته نشده حرکتی نخواهند کرد. در گوشه‌ای می‌ایستند، انتظار می‌کشند و منتظر دستورات هستند. درست همانند افراد بسیاری که در سازمان‌ها با بی عملی منتظر دریافت دستورات می‌مانند و توجه ندارند که با این انتظارات چه فرصت‌هایی را از دست می‌دهند. همانگونه که عاقبت بوفالوها قوطی کنسرو شدن در قفسه فروشگاه‌هاست، سرانجامم سازمان‌های بوفالویی نیز محو شدن از صحته رقابت شرکت‌هاست.

غازها نیز پرندگان جالبی هستند. هر غاز می‌داند که باید به همان جایی برود که دسته غازها قصد سفر به آنجا را دارد. جایی که غاز پیشرو به سبب وزش باد در مسیر حرکت، زودتر از دیگران خسته می‌شود به عقب دسته باز می‌گردد و غاز دیگری از بخش میانی دسته جای او را می‌گیرد و در نوک دسته V شکل غازها پرواز می‌کند. این بدان معناست که هر غاز دقیقا می‌داند که دسته غازها به کجا می‌روند. آیا اکثر سازمان‌ها این گونه‌اند؟ آیا در اکثر سازمان‌ها کارکنان می‌داندد سازمان‌شان به کجا می‌رود؟ متاسفانه نه!

هر غازی همواره آماده است تا در صورت ضرورت گام پیش نهد و مسئولیت جلوداری را بپذیرد. آیا این امر در سازمان‌های ما هم واقعیت دارد؟ آیا در سازمان هر کسی مشتاق است گام پیش نهد و مسئولیت بپذیرد؟ غازها نسبت به وضعیت یکدیگر حساس هستند. این امر در سازمان‌ها وجود دارد؟ غازها از طریق همکاری متقابل اعضا حرکت می‌کنند به گونه‌ای که نسبت به پیشرفت دسته غازها به سمت مقصد می‌تواند ۱۷۱ درصد بیش از حرکت فردی آنها باشد.

ویژگی‌های سازمان بوفالویی و سازمان‌های غازی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

بوفالوها