خسارت به منابع آبی استان به نام رشد ، توسعه ، اشتغالزایی و خودکفایی

توضیحات

:::

دسته: اجتماعی |

منتشر شده در سه شنبه, 24 فروردين 1400 05:01 |

حیات غرب - رضا منتظریانی - اگر بخشهای صنعت ، کشاورزی، بهداشت ، فرهنگ و ... بدون جامع نگری ، تنها به پیشرفت در مجموعه ی تحت اختیارات خود فکر کنند ، نام این رشد است و با توسعه فاصله زیادی دارد . همین رشد و به ظاهر مطلوب، اگر توسعه را نادیده بگیرد ، رشد آن همچون رشد غده سرطانی بسیار ناموزون بوده و باعث خسارت جبران ناپذیری خواهد شد .

متاسفانه چون در سیاستگزاریها جامع نگری کمتر به چشم می خورد ، هر اداره و بخش افتخار خود را در این می داند که با ارائه آمار، از رشد خود سخن بگوید و اگر این پیشرفت باعث خسران بخشهای دیگر شود آن دستگاه خود را مقصر نخواهد دانست .
یکی از این حوزه های خسارت دیده منابع آبی استان است. که با ذکر دو نمونه از آن ،کم توجهی به حفظ منابع آبی و بخشی نگری بیشتر روشن میشود.

نیروگاه بیستون کرمانشاه با ظرفیت تولید ۶۴۰ مگاوات در سال ۱۳۷۳ ساخته شد.آب مورد نیاز نیروگاه از طریق ۳ حلقه چاه فلمن و در ۶ کیلومتری نیروگاه و در مجاورت رودخانه گاماسیاب ، با ظرفیت آب‌دهی ۲۰۰۰ متر مکعب در ساعت تامین میشود .که در طول 24 ساعت 48 هزار متر مکعب آب برداشت میشود .

????سال73 این مجموعه با شعار اشتغالزایی و افتخاری بزرگ از سوی نمایندگان و مسئولین ارشد استان تبلیغ شد . هر کدام تلاش می کردند آنرا در کارنامه فعالیت خود جایی دهند و به آن افتخار کنند . ( همچون منوریل کرمانشاه )غافل از اینکه خسارت زیادی را به منابع آبی استان وارد نمودند است . قاعده این است که ساخت نیروگاه حرارتی که توربینهای آن با آب خنک میشود در کنار دریا احداث شوند . تا به منابع آبی زیر زمینی و رود خانه ها خسارتی وارد نشود . با توجه به حجم آب و سوخت مصرفی ، هم اکنون اگر حقوق تمام کارمندان این نیروگاه را پرداخت و این مجموعه را تعطیل کنند به مراتب خسارت آن کمتر از خسارت فعلی است . طبق نظر کارشناسان ، عمق چاههای منطقه بیستون چندین برابر شده است. زمانی نه چندان دور بخش بیستون و دشت چم چمال دچار فرو نشست گسترده خواهد شد .

مورد بعدی مجوزهای بی رویه به احداث چاههای عمیق و در کنار آن حفر کنترل نشده ی چاههای غیر مجاز است. که حجم سفرهای آبی زیر زمینی را به شدت کاهش می دهد .در کنار این دو اتفاق ما شاهد هستیم که در حاشیه رود خانه های استان ، کاشت برنج رایج شده است . و کشاورزان آن مناطق در طول سال دو برداشت از زمین دارند. این کار از دیدگاه کشاورزی حرکتی مطلوب تلقی شده که باعث اشتغالزایی و مهاجرت معکوس است . (البته نسبت به مهاجرت معکوس باید شک عمیقی داشت. چون آن عزیزان در فصل برداشت در روستا حضور دارند ) این حجم برداشت کنترل نشده و بدون نظارت از آب روخانه ها باعث خسارت زیست محیطی پایین دستی رودخانه ها و کمبود آب ذخیره شده در پشت سدها می شود .

استان کرمانشاه در منطقه نیمه خشک و کم آبی قرار دارد . اگر از نعمت نزولات آسمانی محروم شویم ، همچون سنوات قبل ، بسیاری از باغات و کشتزار های استان خشک خواهند شد .ولی اگر نظارتی واقعی و دقیق در امور آب صورت بگیرد ، با مشکل خاصی مواجه نخواهیم شد .

اخیرا کار شناسان اعلام کردند ذخایر پشت سدها کم است و در سال 1400 و ابتدای قرن دچار کم آبی خواهیم شد . و توصیه به صرفه جویی نموده اند . با توجه به اینکه مصرف آب شهری نسبت به بخش کشاورزی بسیار ناچیز است. انتظار میرود نظارت و کنترل در بخش کشاورزی بصورت جدی پیگیری شود.
امید که سراب خود کفایی ، اشتغالزایی و صادرات محصولات کشاورزی ما را بیش از این دچار بخشی نگری نکرده و از خسارت عمده به منابع آبی استان جلوگیری کنیم.

✳️حیات غرب

https://t.me/joinchat/AAAAADvW4zO3PIcEsbwgcA

Telegram (https://t.me/joinchat/AAAAADvW4zO3PIcEsbwgcA)
کانال خبری حیات غرب
www.hayategharb.ir
پایگاه خبری-تحلیلی ،سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی