جای حافظ و فردوسی خالی - 27 شهریور زمانی نا مناسب برای روز شعر و ادب فارسی

 

پنجشنبه 27 شهریور، روز شعر و ادب فارسي و روز  گراميداشت محمدحسين بهجت  تبريزي ملقب به شهريار است.موضوعي که بي مقدمه در ذهن شکل ميگيرد تناسب اين نامگذاري است. همچنان که بارها و بارها گفته شده و متأسفانه نتيجه اي نداشته است .

در سرزميني که بزرگترين شاعران تاريخ جهان از جمله حافظ، موالانا،

سعدي، خيام، فردوسي، صائب تبريزي و... روزگار گذرانده و شعر و ادبيات فارسي را به اعتلا رساندهاند، بسيار عجيب به نظر ميرسد که چرا بايد روز بزرگداشت استاد شهريار با عنوان روز ((شعر و ادب فارسي))نامگذاري شود.

اين در حالي است که در دوران معاصر نيز شاعران بزرگي هم رده و چه بسا مطرح تر از شهريار نيز وجود داشته اند.

همانطور که گفته شد کسي در بلوغ شعري و لطافت طبع محمدحسين بهجت تبريزي ترديدي ندارد اما این نميتواند توجيه قابل قبولي براي ناديده گرفتن اين همه قله هاي بزرگ در شعر و ادب ايراني که جهان را هم تحت تاثير خود قرار داده اندباشد.

شهريار درحالي به عنوان نماد ادبيات پارسي انتخاب شده که خود بارها با تأکيد بسيار، حافظ را الگوي خود معرفي کرده و قريب به اتفاق منتقدان و شعرشناسان ايران نيز اعتقاد راسخ دارند که حافظ بزرگترين شاعر ايراني است.

سيروس شميسا در کتاب نقد ادبي خود تاکيد ميکند که آيت الله مطهري، احمد شاملو و احسان طبري با تمام تفاوتهاي فکري و اعتقادي در تفسير اشعار، در گراميداشت حافظ به عنوان بزرگترين شاعر ايراني به سخن واحد ميرسند.

اين در حالي است که رهبر انقلاب نيز در اسفندماه سال 1377 در جمع اساتيد زبان فارسي تاکيد کردند:  كسى مثل حافظ، با آن شعر زرين مرصع كه بايد گفت واقعا نشاندهنده ى اوج سخن فارسى است؛ يعنى هرچه من در تاريخ ادبيات خودمان نگاه مى‌كنم، نمیتوانم سخن ديگرى به اوج سخن

حافظ پيدا كنم كه همه ى خصوصيات الزم در يك کلام زيبا و  والارا داشته باشد . همه ى خصوصيات در شعر حافظ وجود دارد و در آن میشود پيدا كرد.

اين که رهبر انقلاب نيز بارها تاکيد کرده اند که سخني به اوج سخن حافظ در تاريخ ادبيات ايران يافت نميشود، نشان دهنده اشتباه تاريخي و نادرستي زماني است که مسئوالان امر براي نامگذاري روز شعر و ادب فارسي انتخاب کرده اند.

افزون بر اين در کمتر جايي از جهان ميتوان مشابهي براي استقبال ايرانيان از حافظ در طول تاريخ پيدا کرد، وقتي از ديرباز تا کنون در هر خانواده ايراني در کنار قرآن که کتاب مقدس اسلام است همواره ديوان حافظ هم وجود داشته و دارد و چنان در روح زندگي ايرانيان جا خوش کرده که مردم هنوزهم نيتهاي خود را با ديوان اين شاعر بزرگ تفأل ميزنند.

شايسته است بدون حاشيه سازي و حاشيه پردازيهاي نادرست، به عنوان يک پيشنهاد روز بزرگداشت شهريار را (روز تُرک ُ زبانان ايراني)، روز بزرگداشت يک شاعر کرد را روز شعر و ادب کرد زبانان ایرانی و.... نامگذاري کرد و براي مثال بيستم مهرماه را که روز بزرگداشت حافظ است، به عنوان (روز شعر و ادب ايران)نام نهاد و حتي براي جهاني کردن اين مناسبت برنامه ريزي و تلاش کرد.

مسلم تقوی

 

 

 

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی