قابل توجه مردم استان کرمانشاه / مدنیت فرهنگی عنصری ارزشمند ولی گم شده / سخنان قابل تامل دکتر کلهرنیا درافتتاح نگارخانه کرمانشاه

توضیحات

:::

دسته: فرهنگی |

منتشر شده در پنج شنبه, 21 دی 1396 14:33 |

حیات غرب - صبح روز پنج شنبه ، شهر تاریخی و فرهنگ پرور کرمانشاه صاحب نگار خانه ای دائمی شد. پیش از این چهار مکان دیگر با این عنوان افتتاح شد. ولی عمری کوتاهی و فصلی داشته و دارند . نگار خانه میرزا رضا کلهر در مجتمع شهید آوینی - نگار خانه مرکز علمی کار بردی فرهنگ و هنر - نگار خانه خصوصی آفرینش و نگارخانه هنرستان فنی دختران در خیابان شهید فهمیده . در یادداشتی دیگر به گزارش افتتاح این نگار خانه خواهیم پرداخت .
در این مراسم دکتر کلهرنیا سخنان ارزنده ای بیان فرمودند که حیف است در لابلای قیچی کردن روبانهای گم شود .
مطالب ایشان ارزش آن را دارد تا از سوی مسئولین، خانواده ی فرهنگ و هنر و مردم (که تنها وارثان فرهنگی استان هستند) مورد توجه ویژه قرار گرفته شود . تا همانگونه که ما از اسلاف خود به نیکی یاد می کنیم ، آیندگان نیز ببینند چیز ارزشمندی در این دوره برای آنها به ارث گذاشته ایم . و این بستان پژمرده ولی زنده همچنان استعداد آن را دارد که گلهای معطر بپروراند . لذا سخنان ارزشمند ایشان پیش از گزارش معمول افتتاح و انعکاس سخنان مسئولین قرار می گیرد .
در این مراسم دکتر کلهر نیا گفت :
امروز در این محفل نشانه های زیادی به هم رسیدند و با هم معنا پیدا می کنند . این یک روز گرامی برای همه ما است .من به رسم افراد قدیمی به تاریخ و پیشینه ی این کهن بوم توجه می کنم.شکل گیری تمدنهای تاریخی به عنوان امتیازی در تمام دوره های تاریخی مختلف مورد توجه بوده است .انسان مدنی با توسعه زندگی اجتماعی و با شکل بخشیدن به نهاد های اجتماعی ، آرام آرام مبانی حضورخود در جهان وثبت ارزشهای خود را شکل بخشید.تمام چیز هایی که در طول تاریخ به اسم مدنیت بوجود آمده به شکلی بحرانهایی را برای بشر بوجود آورده است .تفکر توسعه آرام آرام جهان را بلعید در ایام پیشین جنگل می سوزاندند و تخریب می کردند تا آجربسازند و شهر را توسعه دهند و احساس آسودگی کنند . ولی همین موضوع در لبه پرتگاه خود را نشان داد اکوسیستم نابود و بحران بی نظمی شکل گرفت .
امروز از توسعه سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی صحبت می کنیم . اما فراموش می کنیم که چیزی را گم کرده ایم. در لبه ی جنگها و ستیز های اجتماعی یک چیز را گم کردیم و آن مدنیت فرهنگی است. آن چیزی که فرزانگی انسان به شمار می آید به راحتی فراموش شده است.
کرمانشاه شهر تاریخ است. زمین زیر پا اگر کاوش شود به اسناد تاریخی خواهیم رسید.در زمان جنگ در این شهر جان پناه حفر شد ولی تاریخ خود نمایی کرد . زیر پی این ویرانه ها مدنیت تازیانه خورده پنهان شده است. تازیانه به خاطر توسعه نیافتگی فرهنگی .
امروز در این مکان یکی از این گره های فرهنگی به دست مردم و مسئولین باز گشایی شد . امروز بخاطر باز گشایی توسعه اجتماعی دور هم جمع شده ایم.
فرهنگ با کدام زبان و شیوه ای خود نمایی می کند؟با زبان هنر . متاسف هستم که هنرمندان زیر جلد زندگی دیده نمی شوند . سالها رنج و ناکامی پشت سر فرزانگان قرار گرفته است . جهان فرهنگی وتاریخی با نام هنرمندان و بعد از آن دانشمندان و فرزانگان به خاطر ما می آید . اینها جهان را شکل بخشیدند .موزه ها و گالری های جهان مکانهایی بسیارارزشمند و گرانقیمت برای ملتهایی است که آنها را بوجود آورده اند .
تمام مدنیت ها به موزه ها و گالری های خود می بالند . دولت فرانسه و تمام دولتهای دیگر برای حفاظت ازلبخند ژکوند تلاش می کنند. چرا ؟آیا اگر بسوزد بحران پیش خواهد آمد ؟
این تابلو به مثابه ی یک نشان برای راه انسان است . که بگوید ببین .اینچنین با لبخند می توان زیست.می گوید ای انسان به دنبال قله های وجودی خودت باش . به فرزانگی فکر کن که زیر جلد حضور تو چیز دیگری هم وجود دارد .
انسان موجودیتی فرهنگی دارد.دیدن زیبایی به انسان بهبودی می بخشد.
این مکان که در او حضور داریم زمانی پناهگاه بود و از جان حفاظت می کرد.روزی دیگر مکانی شد برای زدون زخم تن .امروز برای اینکه زخم روح را درمان کند بوجود آمده است و این ستایش برانگیز است.
امروز شهر داری های جهان از سیستم اجرایی به سمت سیستم فرهنگی جابجا شده اند .بسیار جای خوشحالی دارد که شهردار کرمانشاه و همکاران می خواهند در این شهر یک بحران کهن را درمان کنند.تا با کمک هنرمندان این مکان از بهبودی انسان سخن بگویند .
همه باید برای برپایی این نگارخانه و پشتیبانی از شهرداری برای تاسیس گالری های دیگر تلاش کنیم .
یکی از معیار های توسعه یافتگی سرانه ی دسترسی به اسناد فرهنگی هنری است . در طول روز چه مقدار موسیقی میشنویم ؟ موسقی ،نه صدای نا بهنجار. نه هر سازی که به بیهودگی بنوازد. چقدر ما تصویر بهنجار می بینیم؟ اینها همه معنا می بخشد و می سازد.
وقتی با چشم دانایی می بینیم در اصل زبانی را می بینیم که با شکل و آیینی دیگر با ما ارتباط برقرار می کند. گالری برای نوازش چشم مردم است . که این گالری و گالری های دیگر باید جزء مطالبات مردم باشد .مطالباتی برای فضا های فرهنگی دیگر .که دیوار هایشان به مهر و محبت و فرهنگ و ارزش شکل گرفته باشد .گالری چشم و عاطفه و موجودیت انسان را بهبودی می بخشد. اینها چیز های کمی نیستند.
اگر فرهنگ اروپایی داعیه ی فرهنگ و پیروزی را دارد به واسطه ی این است که از جنگ دوم جهانی به بعد خود را متکی به فرهنگ کرد.
امروز وقتی به شهر اروپایی مراجعه می شود دو چیزخواهید یافت که مایه ی افتخار آنها است.کاخهای دادگستری و کاخهای هنر.
موزه های کرمانشاه کجا هستند؟موزه هنرمندان معاصر کرمانشاه کجاست؟آیا این نباید جزء مطالبات شهروندی در کرمانشاه تلقی بشود؟
زلزله اخیر مثل اینکه چیزی را با پژواک خود به گوش می رساند که آیا در این شهر این مطالبات را نباید داشت؟
تاریخ سازی و هویت سازی کرمانشاه بسیار به تاخیر افتاده است .رقابت شدیدی بین شهر های دیگر برای هویت بخشی خود وجود دارد. استانهای دیگر به زیرکی برای خود در حال ظرفیت سازی هستند. اگر قرار است توریست به اینجا بیاید .باید هویت سازی رونق پیدا کند.
این گالری آغاز است برای بسیاری چیزهای دیگری است. باید شکر گزار بانیان آن بود.