امور تربیتی نیاز به خانه تکانی دارد

توضیحات

:::

دسته: مقالات |

منتشر شده در شنبه, 10 اسفند 1392 20:19 |

به اسفند ماه ، ماه هفته تربیت اسلامی و سالروز تا سیس امور تربیتی و فصل آمادگی برای پذیرایی میهمانی عید رسیدیم .

8 سال است براساس علقه و علاقه روزگار جوانی  ، گه گاهی ، سری به  امور تربیتی می زنم که اکنون به اجاره برخی دیگر در آمده است . این مستاجران کمتر فرصت یافته اند دستی به سرو روی این خانه بکشند.  اخیرا هم مهر  بافت فرسوده بر پیشانی این بنا خورده  تا پس از تغییر کاربری به دست مجریان جدید سپرده شود. لذا مستاجران به انتظار تخریب نهایی روزگار را به روز مرگی سپری می کنند .

وقتی می بینی سپیدار تنومند امور تربیتی به این حال زار افتاده است ناجوانمردانه است دم نزنی. وقتی می بینی متولیان هر ساله در این ایام جملاتی تکراری بی تاثیر وبی پشتوانه را با پیش درآمد ((باید بشود))تکرار می کند و سالگرد وفات امور تربیتی را برگزار می کنند ناجوانمردانه است که دم نزنی .

با آمدن مدیرکل جدید، معاونت پرورشی استان، امسال قصد دارد هفته تر بیت را غلیظ تر از سنوات گذشته برگزار کند. برای این کار از معاونت پژوهشی نیز استعانت طلبیدند ایشان هم فرمودند :{ مــربیان مــحترم پـــرورشی ((می بایست)) ساز و کارهای تربیتی داخل مدرسه را طوری کنار هم قرار دهند که نتیجه تربیتی که مراتبی از حیات طیبه است، را در دانش آموزان شکل دهد و در حقیقت نیرو های پرورشی باید مهندسی فرهنگی کنند؟؟!! }

جناب آقای دکتر با کدام ساز و کار و برنامه عملیاتی؟ با کدام امکانات؟ با کدام انگیزه؟ با کدام پشتوانه مدیریتی قوی؟؟ شما که کار پژوهشی انجام داده اید چرا از این سخنان مبهم و رویایی به زبان جاری می کنید ؟ دنیای واقعی فضای پرورشی حس کردنی است .

  خانه امور تربیتی به میزان  هشت سال نیاز به خانه تکانی  اساسی دارد .اولین شرط تغییر و خانه تکانی احساس نیاز به تغییر است . امیدواریم بعد از 8 سال ، در این معاونت  احساس تغییر بوجود آمده باشد .

خانه تکانی قدیم با حالا تفاوت زیادی داشت . نزدیک بهار که می شد بوی بهار که به مشام می رسید خانه تکانی اساسی  شروع می شد .خانه تکانی قدیم اساسی بود . صدایش تا چند خانه آنطرف تر به گوش می رسید .محله می دانست در آن منزل خبری است. عید که می شد صاحب خانه خیالش آسوده بود که خانه مهیای پذیرایی از میهمان است .مثل امروز نبود که به بخاطر ملاحظات فراوان یا تذکر دیگران یا اخم و تشر نمایندگان مجلس که هر چهار سال یکبار می آیند و می روند به یک گرد گیری ساده اکتفا شود . امیدواریم عید هرکس سری به اداره کل آموزش و پروش بزند شاهد باشد که صاحب خانه برای مخاطبین و مهمانان خود ارزش قائل شده و حسابی خانه تکانی کرده است .

بیش از 8 سال است که معاونت پرورشی سکان امور تربیتی را به دست گرفته و این کشتی طوفان زده را بدون توجه به قطب نما بی هدف و سرگردان در دریای آموزش و پرورش بصورت روز مرگی این طرف و آن طرف می برد. زمانی که ایشان بر کرسی ریاست نشست به دلایلی که خیالی بیش نبود، فکر می کردیم امور تربیتی مسیری متعالی را طی خواهد کرد .

چرا ؟

چون مشاهده می کردیم برخی از معاونت پرورشی های قبلی به فعالیت اساسی امو تربیتی بی توجه است  . تخصص ، تجربه و خلاقیت برای این سمت حساس را ندارد . در اداره حضور کمرنگی دارد . این سمت معاونت غنیمتی است  که باید به آنها هدیه می شد . آمد و رفت منظمی ندارد . در وقت اداری در مکانهای دیگر به فکر تدریس و اضافه کار است. اضافه کار آن را با اضافه کار نکرده در اداره متبوع خود جمع می کند  و نوش جان می فرماید و به روی مبارک هم نمی آورد که بیت المال است   . از چندین کانال مختلف ماموریت و حق نظارت و ... دریافت می کند .به ماموریت که می رود دوروز این طرف و دوروز آن طرف به آن اضافه می کند . در عین شعار دینداری در هیچ نماز جماعتی حاضر نمی شود . در زمانی که جناح راست حاکم است شش دانگ راست می شود . مافوق هم پیگیر برنامه ها و فعالیتهای سازمانی او نمی شود . جناح دیگر که می آید خود را متمایل به این تفکر نشان می دهد و رفت وآمد های خود را مرتب می کند . امور تربیتی را شدیدا دچار روز مرگی کرده است . چو ن خلاق و با تدبیر و با انگیزه نیست ،انگیزه و خلاقیت را از کار کنان محترم  امور تربیتی گرفته است . تنها به برگزاری چند همایش در چند روز خاص و ارائه آمار های دهان پر کن دلخوش کرده است. میز ریاست و عدم نظارت و ارزیابی از سوی ما فوق به مذاق اوخوش آمد و حاضر نیست پست را به اهلش و فردی شایسته بسپارد .

با مشاهده آن اوضاع ، به حضور ایشان امیدوار شدیم  . در اویل کار پیشنهاداتی مکتوب به ایشان داده شد . به امید نشستیم تا علف زیر پایمان روئید و خشک شد. آب از آبی نجنبید / خفته از خواب نجنبید

فرزندان این مردم برای دو کار اساسی به مدرسه مراجعه می کنند  1 – پرورش 2 – آموزش  متاسفانه به مرور زمان و بر اثر کم توجهی پرورش کمرنگ شد و تنها آموزش بجای ماند با کمی چاشنی و تبلیغات پرورشی .

هدف نهایی از پرورش آن بود فرزندان را در زمان تحصیل بگونه ای تربیت کنیم که در آینده شاهد  کاهش میزان خشونت های اجتماعی ، انحراف های اجتماعی و ارتقای سطح سلامت جسمی و روانی شهروندان و افزایش بهره وری در کارها  باشیم . آیا به حداقل های این امر مهم دست پیدا کرده ایم ؟ آیا مدیریت و معاونت این نهاد مهم فرهنگ ساز می پذیرد که بخش قابل توجهی از گناه معظلاتی که در مدارس شاهد آن هستیم در سایه مدیریت ضعیف او بوده است ؟

امید واریم خداوند منان عنایت فرماید و این پست بسیار حساس را به اهلش بسپارد و آقای سلیمان محبی با انتخابی اصلح برای این معاونت رو سفید خون شهدا باشند