بسیاری عقیده دارند که اصلاحات تحت عنوان یک نگرش اجتماعی توسط مردم ایران پذیرفته شده است. به نظر شما اصلاحات که تنها در طول هشت سال توانسته در این کشور در قدرت اجرایی حضور داشته باشد این توانایی را دارد که به صورت یک نگرش اجتماعی به ثبت برسد؟

واقعیت این است که تفکر اصلاح‌طلبی دردرون جامعه ایران ریشه دوانده است. شاید بتوان گفت اگر قرار باشد که همه مردم ایران را غربال کنیم بیش از70 درصد آنها از نظر سیاسی اصلاح‌طلب هستند و این هم به این دلیل است که فرهنگ جامعه ایران به شدت در حال پیشرفت است. البته در شرایط فعلی که وضعیت اقتصادی مردم تحت تاثیر تحریم‌هاست، شاید لمس حضور تفکراصلاح‌طلبی به این سادگی‌ها ممکن نباشد ولی تغییرات فرهنگی نشان از یک حضور ریشه‌ای در اصلاحات دارد.

 چگونه می‌توان تفکر اصلاح‌طلبی را به نحوی در جامعه القا کرد که همچنان پویا بوده وپیشرفت ‌کند؟

به شرطی می‌توان اینگونه تحلیل کرد که متفکرین و خردمندان واقع‌بینانه به این جایگاه نگاه کنند و حضور جدی، خردمندانه و کارشناسانه در میان مردم داشته باشند. همسو شدن اصلاح‌طلبان با مردم را باید در برنامه این جریان سیاسی جدی گرفت. اگر ما یک اصلاح‌طلبی پایدار برای جامعه و برای رشد و پویایی جامعه می‌خواهیم، باید خردمندان اصلاح‌طلب در میان مردم حضور داشته باشند و بکوشند همان ارتباطی را که حضرت امیر و پیامبر داشتند را با مردم داشته باشند. پیامبر بزرگ اسلام وجهه مردمی داشتند. می‌بینیم ایشان به جایی می‌رسند که بالاترین جایگاه را در بین مردم زمان خود پیدا می‌کنند. دلیلش این است که مردمی بودند و با مردم و برای مردم زندگی می‌کردند. همین که اصلاح‌طلبان به قدرت رسیدند و یک جایگاه خوبی درمیان مردم به دست آوردند، نباید مردم را ترک کنند و برج عاج نشین شوند. مرحوم جلال آل‌احمد می‌گوید: روزی به مشهد رفتم کسی نزدیک من آمد و گفت: «عمو پالتوت چند» و جلال جواب می‌دهد که نمی‌فروشم. مرحوم آل‌احمد می‌گوید: من احساس کردم که این فرد، من را از طبقه خودش دانست البته مرحوم شریعتی در جواب می‌گوید تو اگر مردمی بودی می‌گفتی بله، قیمتش آنقدر است و می‌فروختی. بسیاری از اصلاح‌طلبان دلشان برای مردم در تکاپوست ولی این مهم باید درعمل ثابت شود. باید در میان مردم رفت و آمد کنند.

 جریان اصولگرا چه جایگاهی در میان مردم دارد و آنان در عمل توانسته‌اند خود را به تثبیت برسانند؟

طرف مقابل جریان اصلاحات معمولا مدعی است که ما از بطن مردم هستیم. این را از روی شعارهای دولت‌های نهم و دهم مدعی می‌شوم. نحوه مدیریت آنها مسائل زیادی برای مردم پدید آورد ولی شعار می‌دهند از جنس مردم هستیم. شعارهای آنها با عمل و نتیجه 8سال دولتمداریشان تفاوت فاحشی دارد ولی همچنان مکان‌های تجمع سنتی را متعلق به خود می‌دانند.

 آقای خاتمی چند روز پیش خواستار حضور اصلاح‌طلبان در بطن جامعه شدند. مگر آنها دچار برج‌نشینی شده‌اند که آقای خاتمی اینگونه اعلام کرد؟

همه می‌دانند سیدمحمد خاتمی تمام زندگی و آبروی خودش و دوستانش را صرف می‌کند تا جامعه با ثبات باشد. به نظر می‌رسد آقای خاتمی در سخنرانی اخیرشان دقیقا خواسته‌اند این پیام را به حلقه‌های اصلاح‌طلب برسانند که اگر می‌خواهید اصلاحات بیش از پیش در بین مردم محبوب شود، باید به میان مردم بروید و ببینید که چه می‌خواهند و چه می‌گویند. مردم، این موضوع را درک کنند که حیات و بقایشان در گرو حضور جدی در صحنه است. آقای خاتمی همیشه به بدنه اصلاحات تاکید دارند که برج عاج نشین نشوید و خود را تافته جدا بافته ندانید. ایشان همواره اعلام کرده‌اند که شما باید به بطن مردم بروید و درمیان آنها باشید؛ از روی صداقت و آگاهی نه اینکه از روی ریا بین مردم بروید. اگر جریان اصلاحات بتواند این دلسوزی‌های کارشناسانه را برای بهبود وضعیت در بین مردم اجرایی کند و به مردم بقبولاند که ما دلسوز شما و در کنار شما هستیم و اصلا وجود جریان سیاسی ما به وجود شما بسته است و از شما کمک می‌خواهیم که ما بتوانیم مملکت را برای شما بهتر از این بکنیم، آنگاه اصلاحات ریشه خواهد دواند. خود من یک بار ثمره این موضوع را چشیده‌ام؛ روزی یکی از دوستان به من زنگ زد و گفت که ما نه یارانه می‌خواهیم و نه کمک اقتصادی بلکه تنها ثبات می‌خواهیم. خواسته ثبات را من از یک عضو کوچک جامعه درک کردم حال اگر در میان مردم باشیم بهره‌های بیشتری خواهیم برد. در یک کلام خاتمی اعلام کرده که اصلاح‌طلبان نباید پشت ویترین‌نشین باشند بلکه باید درمیان طبقات مردم قرار گیرند.