تضعیف موسیقی اصیل، چراغ سبز به ابتذال است

 حیات غرب -نتیجه مستقیم تضعیف موسیقی سنتی، مقامی و عرفانی در دوران دولت قبلی، پدید آمدن فضایی برای یکه تازی موسیقی مبتذل و بی ریشه در جامعه کرمانشاهی بود. در آن سال هایی که مدیران وقت بنا به دلایلی ضرورتی برای ادامه شور و شوق موسیقایی دوران دولت اصلاحات ندیدند و حکم به محدود شدن برنامه های هنری دادند، کم کم موسیقی اصیل و عرفانی به حاشیه رفت و مجالی تاریخی برای عرضه اندام کارهای مبتذل و سطحی پدید آمد و به تدریج خیابان های شهر و مکان های تفریحی به تسخیر این سبک از موسیقی درآمد. 

در همان هنگام بسیاری از دلسوزان به عواقب بد این روند هشدار دادند و عنوان کردند در زمانه ای که صدها شبکه ماهواره ای و وب سایت اینترنتی با هدف تخریب و از میان بردن دلبستگی های اصیل و ریشه دار مردم، به شکل شبانه روزی حجم انبوهی از موسیقی های مبتذل و کم مایه را منتشر می کنند، منع موسیقی سنتی و مقامی نتیجه ای جز خالی کردن میدان برای تاخت و تاز این رقیب قدرتمند در پی ندارد. بر اثر همین سیاست های غلط فرهنگی، گروه هایی که تا آن روز بر مبنای ضوابط قانونی ارشاد به فعالیت می پرداختند کم کم از دور خارج شدند و عرصه را به گروه های زیرزمینی سپردند و به جای نوای دلنشین تار و دف و تنبور، صدای گوشخراش سازهای الکترونیک غربی همه جا را فرا گرفت. در همان سال ها  کارهای سطحی بسیاری با کلام فارسی و کردی ساخته شدند که اشعار برخی از آن ها بسیار مبتذل و شرم آور بودند و آشکارا جامعه را به در پیش گرفتن فرهنگ بی پروایی، لاتی، قلیان کشی و مسایل مبتذل دیگر دعوت می کردند. هر چند دیگر کنسرتی در سالن های شهر برگزار نمی شد ولی در عوض خیابان های اصلی پر شده بود از ماشین هایی که از بلندگوهای پر طنینشان صدای موسیقی رپ به گوش می رسید.
 این موسیقی مبتذل جدید به اندازه ای گسترش یافت که دیگران کرمانشاه را با همین نوع می شناختند. ثمره آن سیاست های غلط برای کرمانشاه بسیار سنگین بود. سنگین تر از آنچه بتوان تصور کرد و باید ده ها پژوهشگر و جامعه شناس گرد هم جمع شوند تا برآورد کنند در آن سال ها چه بر سر علایق و سلایق اصیل موسیقایی در این شهر آمد. یکی از آشکارترین اثرات این سیاست های غلط بیگانگی تدریجی مردم با موسیقی اصیل سنتی، عرفانی و مقامی ایرانی بود. به گونه ای که کم کم مردم دیگر با صدای سازهای سنتی و مقامی بیگانه شدند و دل به سازهای غربی بستند. 
با وجود رونق موسیقایی که طی یکی دو سال اخیر و بر اثر سیاست های باز فرهنگی دولت تدبیر و امید پدید آمده و تا کنون ده ها کنسرت بزرگ و ارزشمند در حوزه موسیقی سنتی، مقامی و عرفانی در این شهر برگزار شده ولی باز اقشار زیادی با این سبک موسیقی احساس بیگانگی می کنند. این اتفاق در حالی افتاده که اگر یک کنسرت پاپ برگزار شود سریع بلیط های آن فروش می رود. در چنین شرایطی بی گمان حمایت بیشتر از سیاست های موسیقایی فعلی برای کرمانشاه یک ضرورت است و تداوم و تقویت این روند برای ترمیم آسیب های فرهنگی گذشته بسیار حیاتی به نظر می رسد. 

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی