تهديدات امنيت ملي ايران
- توضیحات
- :::
- دسته: مقالات |
- منتشر شده در چهارشنبه, 04 آذر 1394 09:26 |
حیات غرب - تصور مي‌كنم آنچه در 50 سال گذشته امنيت ايران را تهديد مي‌كرده است، اوضاع و نوع حكومت‌هاي كشورهاي همجوار بوده است. در زمان رژيم گذشته، عراق تهديد اول ايران بود و پس از تشكيل جمهوري اسلامي ايران نيز، باز حكومت بعث عراق تهديد اول بود و صدام حسين به ما حمله كرد. در واقع حمله نظامي به ايران از طريق همسايگان اداره شده با ديكتاتورها صورت گرفته است. به نظرم مهم‌ترين تهديد كنوني كه ممكن است اجرايي شود، توسط تروريسم موجود در همسايگان فعلي خواهد بود. اما همسايگان فعلي، قدرت حمله نظامي به ايران را ندارند. بنابراين مهم‌ترين تهديد در حوزه كشورهاي همسايه، بي‌دولتي يا استقرار دولت‌هاي ضعيف در اين كشورهاست. بي‌دولتي مبناي ظهور گروه‌هايي مانند القاعده، طالبان، داعش، جبهه النصره و... است كه امكان به‌كارگيري آنها توسط قدرت‌هاي رقيب وجود دارد. بنابراين يكي از تهديدهاي امنيتي عليه ايران، نداشتن دولت در اطراف كشور يا وجود دولت‌هاي ضعيف است. در اين فضا هم قدرت‌ها و هم گروه‌ها مي‌توانند اقدامات خود را برنامه‌ريزي، سازماندهي و عملي كنند. تهديد ديگر عليه ايران، اسرائیل است. چه بخواهيم و چه نخواهيم، تهديد اول اسرائیل، ايران بوده و هست. بالعكس، اسرائیل نيز جمهوري اسلامي ايران را تهديد خود مي‌داند. اسرائیل هر اقدامي را عليه ايران عملي بداند، اجرا كرده و مي‌كند. نمونه آن ترور دانشمندان هسته‌اي در داخل خاك ايران است. اسرائیل هر اقدامي را عليه ايران در منطقه كه قابليت اجرا در زمان فعلي داشته باشد، انجام خواهد داد. بنابراين مهم‌ترين مساله براي اسرائیل، اين است كه دولت‌ها در سوريه و لبنان به گونه‌اي شكل بگيرند كه نه تنها همسو با ايران نباشند، بلكه با ايران زاويه داشته باشند. در اين صورت فضا در اختيار برنامه‌هاي اسرائیل قرار مي‌گيرد. تصور كنيد اگر دولت سوريه همانند تركيه باشد، مفهومش اين خواهد بود كه از نظر هوايي، تا مرز تركيه، فضاي كشورهاي مسير در اختيار اسرائیل خواهد بود. اين خطر بزرگي براي جمهوري اسلامي ايران است. معتقدم بايد دولت‌ها در سوريه، لبنان و عراق، دولت‌هايي باشند كه يا با ايران همسو بوده، يا غيرهمراه با اسرائیل باشند تا تحت نفوذ و فشار اسرائیل قرار نگيرند. حتي دولتي مانند تركيه كه با اسرائیل پيمان همكاري‌هاي نظامي دارد و پايگاه انجيرليك آن در اختيار آمريكاست، نيز بسيار خطرناك است، زيرا به محض تفاهم ميان تركيه با آمريكا و اسرائیل، آسمان و فضاي اين كشور در اختيار آمريكا و اسرائیل قرار مي‌گيرد. تهديد بعدي عليه امنيت ايران، سياست‌هاي آمريكاست. آمريكا معتقد به مديريت و مهار ايران است و اين مديريت را با هر روشي مجاز مي‌داند. مهم‌ترين آن در ده سال گذشته، تحريم‌هاي اقتصادي و بانكي بوده است. با اين نگاه به مساله امنيت ايران، اين پرسش مطرح مي‌شود كه آيا مداخله روسيه در سوريه مي‌تواند به نفع ما تمام شود يا نه؟ ديدگاه بدبينانه‌اي در اين باره وجود دارد مبني بر اينكه اصولا مداخله نظامي، امنيت‌زدا بوده، همان‌گونه كه مداخله نظامي قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي از زمان اشغال كويت شروع شده و تاكنون ناامني را در منطقه و جهان توسعه داده است. به نظرم داعش و گروه‌هايي از اين قبيل نيز ساخته و پرداخته حمله به عراق است.