حیات غرب - گفتوگوي محمدجواد ظريف با برنامه 90 و ممانعت از پخش آن در تلويزيون ايران موجي خبري به راه انداخت. اين اتفاق از اين نظر موردتوجه قرار گرفت كه در يك سوي آن دو شخصيت محبوب يعني آقايان ظريف و فردوسيپور قرار داشتند و در طرف ديگر آن رسانه ملی كه انتقادات فراواني درباره عملكرد آن وجود دارد. برنامه90 دموكراتترين برنامه سالهاي اخير صداوسيما بوده است. در اين برنامه ورزشي انتقادات مطرح ميشود و همه به صورت تقريبا آزادانه حرفهاي خود را ميزنند. هر چند زمينه تخصصي اين برنامه ورزش و به صورت ويژه فوتبال است، اما برنامهاي كه عادل فردوسي پور مدتهاست آن را اجرا ميكند بسياري از كاستيهاي جامعه ايراني را نشان ميدهد. شايد تكبودن برنامه 90 باعث ميشود اين برنامه مورد توجه قرار گيرد و اگر براي مثال در حوزههاي مختلف برنامههايي اينچنيني داشتيم و ميتوانستيم مسائل سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را مانند مسائل ورزشي نقد كنيم و درباره پشتپردهها به افشاگري بپردازيم، برنامههاي ديگر نيز مورد توجه قرار ميگرفت. به هر حال شرايط به گونهاي پيش رفته كه در صداوسيما تنها اين برنامه90 است كه به معناي واقعي انتقادي است. بر همين اساس است كه بايد عنوان كرد برنامه 90 نوعي تمرين دموكراسي در ايران است. هنوز مدت زيادي از حصول توافق هستهاي ميان ايران و كشورهاي 1+5 نگذشته است. اغلب ايرانيان محمدجواد ظريف وزير خارجه كشورمان را قهرمان توافق هستهاي ميدانند. به ويژه رفتار منحصر به فرد وی در طول مذاكرات هرگز فراموش نميشود. وزير خارجه ايران در طول ماهها مذاكره همواره سعي بر اين داشت تا مردم را به عنوان ولينعمت از كم و كيف كار آگاه كند. او به جز رسانههاي رسمي از رسانههاي غير رسمي و شبكههاي اجتماعي استفاده بهينهاي كرد. بسياري از ايرانيان اخبار مذاكرات را از طريق توئيتر يا فيسبوك ظريف دنبال ميكردند. ابزارهاي جديد ارتباطي متفاوت با ابزارهاي قديمي است و اساس آن كنشگري دوسويه است. اگر در رسانههاي قديميتر يك پيام منتشر و مخاطب بدون امكان دخل و تصرف آن را دريافت ميكرد با به كارگيري ابزارهاي جديد ارتباطي مخاطبان نيز در توليد پيام نقش دارند. ابزارهاي جديد ارتباطي دموكراتيك هستند و وقتي وزير خارجه ما وقتي از اين ابزارها براي اطلاعرساني استفاده ميكند در راه تمرين دموكراسي گام برميدارد. فردوسيپور و ظريف در يك نقطه به هم رسيدهاند. صداوسیما به واسطه ممانعت از پخش گفتوگويي كه مجري برنامه90 با وزير خارجه انجام داده است، دو فردي را كه عنوان شد زمينه تمرين دموكراسي در ايران را فراهم كردهاند در كنار هم قرار داد. مخالفت با اين دو نفر كه اكنون همزمان اتفاق افتاده ميتواند نماد مقابله با دموكراسيخواهي تلقي شود. اين در حالي است كه چنين مقابلهاي ناشي از حرفهاي نبودن ما در حوزههاي سياست، اقتصاد، فرهنگ و... است. ما اطلاع دقيقي از متن گفتوگوي آقاي ظريف نداريم. به صورت دقيق هم نميدانيم پشتپرده ممانعت از پخش گفتوگوي برنامه90 با وزير خارجه ايران چه بوده است؛ آنچه مطرح ميشود گمانهزني است. در اين نوشته به اين موضوعات كاري نداريم، بلكه ميخواهيم با استفاده مجدد از كليدواژه «حرفهايگرايي» عنوان كنيم در اتفاقات اخير حرفهاي رفتار نشده است، حال آنكه حلقه گمشده توسعه در ايران در سطوح و ابعاد مختلف حرفهايگرايي است. ما نيازمند سياست، اقتصاد، فرهنگ و... حرفهاي هستيم. حرفهايگرايي که در موضوع اخير ميتوانست با همكاري برنامه90 و پخش گفتوگو با ظريف نمود پيدا كند، اعتمادساز است و ما را در مسير پيشرفت قرار ميدهد.