تاب آوری قلب سلامت است

توضیحات

:::

دسته: مقالات |

منتشر شده در جمعه, 19 آذر 1395 22:13 |

حیات غرب - سلامت اجتماعی پایدار جزء با مدیریت آسیب ها وتوسعه تاب آوری بدست نخواهد آمد .

از آنجا که همواره عوامل  متعددی سلامت فردی و اجتماعی را مورد تهدید وهجوم قرار میدهد ودر پاره ای از موارد هم  حتی مدیریت و کنترل  این تهدیدات بسیار سخت وناممکن است .

و حتی  در برخی موارد قابل پیش بینی هم  نبوده ،به همین جهت توان و ظرفیت مقابله و مواجهه با آنها نیز تعبیه و تدارک دیده نشده است .

لذا به نظر میرسد  بخش عمده پایداری اجتماعی در توسعه تاب آوری که متضمن قدرت مقابله با تهدیدات پیش بینی نشده را نیز در خود جای داده  است  .

از این منظر توسعه تاب آوری بمنزله توسعه پایداری اجتماعی دارای جایگاه ویژه و بصورت خاص مورد توجه است که از قضا هر دو مفهوم نیز بسیارمجاور و همپوشان هستند .

مدیریت عوامل ریسک و تهدیدات اجتماعی شامل ( طلاق ، اعتیاد ، فقر مزمن ، بیماریهای سخت درمان و بی درمان ، بلایا و تصادفات و ...) در واقع چیزی از جدا از تاب آوری و پایداری اجتماعی نیست .

و درست به همانگونه که عوامل تهدید رشد میکنند سازمانهای متولی و چه بسا خانواده ها وتمامی آحاد اجتماع نیز بایستی به توسعه وتقویت تاب آوری توجه فرمایند یا به عبارت دیگر تمامی فعالیت ها در مواجهه باآسیب های اجتماعی بایستی برتقویت تاب آوری و پایداری متمرکز شود چراکه همواره بخشی از صدمات وآسیب های اجتماعی از حوزه مدیریت و کنترل سازمانهای متولی خارج خواهند بود و شایسته آن است  که از این منظر هم به عایدات حاصله از توسعه تاب آوری کمی بیشتر تامل کنیم .

از آنجا که تقویت تاب آوری مبتنی بر آموزش است انتظار میرود سازمان های دولتی ، مردم نهاد ومهمتراز همه وزرات آموزش و پرورش در توسعه پایداری و تقویت تاب آوری بیش از پیش ایفای نقش نمایند چرا که مدارس پایگاه پایداری اجتماعی هستند وتقویت تاب آوری از مطالبات جدی جوامع در حوزه سلامت بشمار می آید .

باور غالب این است که در توانمندسازی اقشار آسیب دیده وآسیب پذیرچالش خاصی وجود ندارد  ودر اغلب موارد با سازمانهای تجهیز شده و با اندکی توجه وتزریق اعتبارات بیشتر موفق به انجام وظیفه ( توانمندسازی و باز آفرینی ) خواهیم بود و صد البته از بهینه سازی مشارکت و  فعالیت سازمانهای مردم نهاد نیز در این عرصه  نمیتوان  غافل بود .

بنابراین  توانمند سازی و بازیابی سلامت  توانخواهان و مددجویان و سامان دهی مجدد ایشان مساله حادی نیست  مشکل جدی  تسری و انتشار آسیب است  که درواقع چیزی جز فقدان تاب آوری نیست واین نشان میدهد در حوزه توسعه تاب آوری  تعلل صورت گرفته و این سازه روانشناختی و اجتماعی شایسته توجه بیش از این است .

 تاب آوری از این منظرهم، دارای جایگاه ویژه ای در ( پیشگیری ) خواهد بود که ضرورت توجه بیش از پیش به آن کاملا هویداست . برنامه های ارتقاء سلامت ، پیشگیری وپایداری اجتماعی چنانچه با توسعه تاب آوری همراه نباشند فاقد هر گونه اعتبار وارزش خواهند بود سازه ای که در روزهای سخت در معرض صدمه بودن کارآمد وکارساز است ، تاب آوری است .

و اما در حوزه امداد و مددکاری اجتماعی شاید بتوان گفت تنها توجه و تاکید بر زیر ساخت های اقتصادی و مساعدت و حمایت های مالی تضمین کننده پایداری نیست اگرچه  در این جهت نیز هراقدامی  شایسته استقبال وتوجه است اما بهرحال ازاثربخشی این مداخلات و حمایت ها در ( توانمندسازی و تقویت تاب آوری ) نیزبایستی اطمینان یافت چرا که رفع موانع به تنهایی متضمن پایداری اجتماعات نیست و اهمیت تاب آوری در همین نکته ظریف نهفته است که همیشه بخشی ازآفات و تهدیدات قابل پیش بینی نیست این موضوع همانگونه که  درحوزه سلامت روان و بهزیستی روانشناختی حایز اهمیت است در سلامت و پایداری اجتماعی نیز دارای جایگاه شایان توجه است .

محمدرضا مقدسی

مدیر و موسس اولین وبسایت تاب آوری کشور