نگاهي ديگر به رشد نامطلوب اعتبارات استان در سال 96

حیات غرب - فريبرز نجفي مهر : چند روز پس از ابلاغ بودجه سال 96 و مشخص شدن وضعيت ناخوشايند بودجه استان ، خيلي ها به انتقاد از رشد نامطلوب اعتبارات استان پرداختند و آن را نتيجه كم كاري و ناهماهنگي مديران مربوطه دانستند . در اين ميان نگارنده اين مقال ؛ از رييس سازمان برنامه و بودجه استان درخواست نمود كه پاسخ چند سوال را به افكار عمومي بدهد و براي جامعه روشن نمايد كه دليل كاهش اعتبارات استان ما از سهم ملي چه بوده است ؟ كوتاهي يا كم كاري از چه بخشي صورت گرفته و علت اُفتِ اعتبارات اين استانِ بيكار ! در سال آينده چيست ؟ آيا نمي شد با همدلي و همراهي بيشتر مديران استان ، لعابِ بيشتري به بودجه اين استان داد ؟ آيا لابي ها و رايزني ها به اندازه كافي انجام شده است ؟ آيا از ظرفيت نماينده ها در مركز بهره برداري نموده ايم و اصلا آيا نماينده ها براي اين قضيه وقت گذاشته اند ؟ فرياد زده اند ؟ بيكاري و .. را براي دولتمردان پايتخت نشين تشريح نموده اند ؟

هر چند تاكنون هيچ توضيحي از سوي ايشان و يا مقام مسوول ديگري داده نشده است، اما با نگاهي به بودجه سال 96 ؛ مي توان ديد كه بیشترین رشد اعتباراتِ استاني مربوط به استانهای قزوین و خراسان شمالی با 20 و 21 درصد وکمترین رشد هم مربوط به استان کرمانشاه با 11 درصد بوده است!! اين آمار وقتي غيرقابل باور و عجيب تر به نظر مي آيد كه با بررسي شرايط موجودِ اين سه استان، مي توان دريافت كه استان كرمانشاه از نظر جمعيتي به اندازه هر دو استان يادشده سكنه دارد و طبيعي ست كه از مشكلات و معضلات پرشمارتري هم برخوردار مي باشد. جالب تر اينجاست كه استاني همانند استان قزوين كه رشد اعتباراتش در سال 96 دو برابر كرمانشاه در نظر گرفته شده، نرخ بيكاري اش نصف نرخ بيكاري كرمانشاه (حدود 11 درصد) مي باشد و علاوه بر آن در زمینه تولید مواد شوینده، چرخ خیاطی و مخازن CNG هم رتبه نخست کشور را در اختيار دارد كه اين خود نشان از پويايي، شادابي وتحركِ بخشِ صنعتش دارد .
اما واقعا چرا در چنين شرايطي، استان كرمانشاه در تمام كشور پايين ترين رشد اعتباري را داشته است ؟ مگر قرار نيست با توسعه ي توليد و گسترشِ صنعت و با شتاب دادن به پروژه هاي عمراني در سطح استان، فكري به حال بيكاري جوانان كرمانشاه نمايند ؟ آيا با اين رشد اعتباري مي توانيم انتظار تحقق اين خواسته را داشته باشيم ؟ آيا مي شود رابطه درست و قابل دفاعي ميان شرايط خاصِ اين سرزمينِ مرزي با ميزان اعتباراتش پيدا كرد ؟
وقتي ما هنوز نتوانسته ايم در اين استان، ارتباط مناسبي را با بخش خصوصي برقرار نماييم و رونق كسب و كار را در برگزاري نمايشگاه فروش آزاد مي بينيم . وقتي هنوز نگاهمان به شركت هاي دانش بنيان و مجامع صنفي وغيردولتي، نگاهي اداري و از بالا به پايين مي باشد. وقتي راه حل زنده نمودنِ واحدهاي صنعتيِ مرده را در جلساتي خلاصه كرده ايم كه حتي اعضاي اصلي آن نيز شركت نمي كنند، طبيعي ست كه نمي توانيم خارج از اعتبارات دولتي، شغلِ پايداري ايجاد نماييم پس چرا حتي در اين شرايط حاضر نبوده ايم كه زحمت بيشتري به خود داده و براي دريافت اعتباراتِ بيشتر، از اتاق هاي مجلل خود بيرون بياييم ؟ وقتي مي دانيم هر ساله نیمی از بودجه عمرانی بر اساس قانون در اختیار وزارتخانه ها و سازمان های مرکزی قرار می گیرد پس چرا نتوانسته ايم با همراه نمودن نماينده ها و ساير لابي هاي موثر،در اين سازمان ها حضور يابيم و رشد اعتباراتمان را با رشد مشكلاتمان متناسب نماييم ؟! آيا همين موضوع نمي تواند معياري براي ميزان كارآمدي مديران باشد ؟
احمد صفري نماينده مردم كرمانشاه در مجلس، چند روز پيش در مصاحبه اي علت اين اتفاق در بودجه استان را كم كاريِ سازمان برنامه و نتيجه عدم ارتباط گيري اين سازمان با مجمع نمايندگان استان دانست. حال سوال اينجاست كه اگر رييس سازمان برنامه و بودجه نتوانسته است اين ارتباط را برقرار نمايد و قادر نبوده كه از توان و ظرفيت نمايندگان بهره ببرد، آيا واقعا استاندار محترم نمي توانست ، فكري براي پركردن اين خلاء نمايد تا اين ناهماهنگي ها را پوشش دهد و استان ما بتواند از اين فرصت متنعم گردد ؟ اكنون چه كسي بايد پاسخگوي وضعيت پيش آمده باشد ؟
واقعيت اين است كه مردم كرمانشاه اين روزها با يك سوال اساسي مواجه شده اند و آن اينكه كرمانشاه دقيقا كجاي برنامه هاي توسعه اي قرار گرفته و با اين رشد اندك اعتبارات و پيگيري هايي از اين دست، چگونه مي توان اميدوار بود كه در سال 96 ، جايگاه اين استان در شاخص هاي گوناگون، مثبت ديده شود؟!

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی