امروز بحث وزارت علوم و تصمیم مجلس در رابطه با فخرالدین احمدی‌دانش‌آشتیانی بسیار مورد توجه است نظر شما در رابطه با وی چیست؟

آقای دکتر دانش، فردی متعهد، متخصص و از پیشکسوتان جامعه علمی کشور است که هم دارای سابقه مدیریت در آموزش و پرورش است و هم سابقه علمی و اجرایی در وزارت علوم دارد. به نظر می‌رسد بهترین گزینه برای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری باشد چرا که هم انسان مدیری است و هم فردی معتدل و شایسته. مجلس نیز باید مصالح عمومی را مدنظر قرار دهد و از برخوردهای غیرکارشناسانه فاصله بگیرند چرا که این‌گونه مخالفت‌ها که در صحن بهارستان  با وزرای پیشنهادی دکتر حسن روحانی صورت می‌گیرد آن هم در شرایطی که کشور با مشکلات عدیده‌ای در عرصه سیاست داخلی و سیاست خارجی و مهم‌تر از همه در زمینه اقتصاد، دست و پنجه نرم می‌کند خوشایند به نظر نمی‌رسد. لذا به‌منظور ملاحظه افکار عمومی و برای حفظ شأن و جایگاه مجلس تصمیم عاقلانه این است که به وزیر پیشنهادی جدید که هم به لحاظ علمی و هم به لحاظ سابقه اجرایی فردی شایسته است رای مثبت داده شود. نکته‌ای که نباید فراموش شود این است که به هر حال اکثریت این مجلس را اصولگرایان تشکیل می‌دهند و تمامی این برخورد‌ها و همچنین  نوع عملکرد مجلس نهم به پای آنها نوشته می‌شود و باید توجه داشت این مساله چندان به نفع وجهه اصولگرایان نخواهد بود. مسلم است که نمایندگان در رای دادن یا ندادن مختار هستند اما اگر بار دیگر خروجی جلسه بررسی صلاحیت وزیر، رای عدم اعتماد باشد قطعا این مساله پیامدهایی به دنبال خواهد داشت. در حقیقت نکته قابل توجه آن است که از این عدم تعامل میان دولت و مجلس به‌ویژه درمورد استیضاح وزیران و رای عدم اعتماد به آنها جامعه دانشگاهی نیز از این برخوردها متضرر خواهند شد و این خود نوعی نارضایتی‌ها را به دنبال دارد که ممکن است به مذاق اصولگرایان خوش نیاید. بنابراین به‌طور کلی باید گفت طولانی شدن پروسه انتخاب وزیر علوم و این بلاتکلیفی هم برای  وزارت علوم و دانشگاه‌ها سخت است و تاثیرات سویی بر دستیابی به اهداف اصلی که ارتقای علم و پژوهش و اهتمام بیشتر به مسائلی است که مدنظر قشر فرهیخته و آگاه جامعه می‌باشد، باقی خواهد گذاشت و همانطور که پیش از این نیز اشاره شد این‌گونه رفتارها و برخوردها ممکن است در جامعه پالس‌های منفی را ایجاد کند. به عبارت واضح‌تر این کارزار در گرفته برسر انتخاب وزیر تا حدودی این تلقی را در جامعه ایجاد می‌نماید که مسائل و مشکلات اساسی به کنار رفته و تمام تلاش‌ها و هم و غم‌ها متوجه امور درجه دوم شده است.

 در جلسه استیضاح دکتر فرجی‌دانا و همچنین رای اعتماد آقای نیلی‌احمدآبادی انتقاداتی متوجه دولت از حیث نوع دفاعیات بود چقدر این احتمال وجود دارد که دولت رویکردی دیگر در جلسه رای اعتماد وزیر جدید در پیش بگیرد؟

ببینید در هر صورت شاکله مجلس، مجلس اصولگراست به‌رغم اینکه به‌زعم بنده قاطبه نمایندگان مجلس خواستار حمایت از دولت هستند اما هم از نظر تفکر سیاسی و هم به لحاظ تفکر اقتصادی کاملا با دولت همسو نیستند مضاف بر آنکه در حوزه‌های انتخابیه خود دارای مشکلاتی هستند که تعامل وزرای دولت اگر بهتر باشد دولت می‌تواند با این مجلس در طول 5/1  سال باقی مانده بهتر تعامل کند. این عدم تعامل می‌تواند باعث شود مجلس به دست تندروها بیفتد بنابراین به نظر می‌رسد دولت باید با سیاست‌ورزی زمینه‌ای را فراهم سازد که بتواند لوایح و قوانین مدنظر را به سلامت از مجلس عبور دهد. براین اساس می‌توان گفت یک مقدار بهانه‌جویی وجود دارد و شاید این کم‌توجهی باعث می‌شود که تندروها سکان‌دار مجلس باشند. بنابراین هم فراکسیون رهروان ولایت و هم دولت باید همه تلاششان معطوف به آن باشد که دور به دست تندروها نیفتد و بهانه را برای جولان دادن از این عده سلب نمایند. 

 عملکرد نمایندگان اصلاح‌طلب را چطور می‌بینید به نظر می‌رسد آنها هم چندان فعال نیستند به‌ویژه در لابی‌هایی که می‌توانند داشته باشند؟

ببینید عده اصلاح‌طلبان در مجلس بسیار کم است و در آن حدی که بتوان گفت فراکسیون اصلاح‌طلبان اصلا وجود ندارد و درحقیقت جو و شرایط کشور به صورتی نبود که بتوان چنین فضایی برای فعالیت وجود داشته باشد و حتی اگر کسی خود را اصلاح‌طلب معرفی می‌کرد ممکن بود با مشکلاتی مواجه شود. بنابراین ما عده اندکی در مجلس داشتیم. اکنون که دولت آقای روحانی بر سر کار آمده است یک عده از معتدلین و مستقلان گرایش به دولت پیدا کرده‌اند که اگر دولت توجه بیشتری به مجلس و نمایندگان داشت این عده می‌توانست بیشتر از 100 نفر باشد و به عنوان یک دوستدار دولت بر خود لازم می‌بینم که این انتقاد را مطرح کنم که دولت بر اثر همین کم‌توجهی‌ها موجب شده است تا در میان همین عده از طرفداران خود انسجام وجود نداشته باشد درحالی که با عنایت بیشتر دولت در عین آنکه  هم به لحاظ سیاسی و هم به معرفتی قائل به آن نیستیم که در قالب یک فراکسیون اعلام موجودیت کنیم اما می‌توانستیم تشکلی باشیم که حداقل در این تنگناها دست دولت را بگیریم.

 درحال حاضر تلاشی هم برای رفتن به سوی چنین تشکلی نمی‌شود؟

خود دولت در هر صورت باید متوجه این مساله باشد و این موضوع را در کانون توجه خود قرار دهد که تعامل فی‌مابین دولت و مجلس به‌طور کلی و در مرحله بعدی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون می‌تواند از گریز گاه‌ها با اطمینان بیشتری عبور دهد.

 آقای لاریجانی گویا قرار است حزبی تشکیل دهند آیا از این مساله خبر دارید؟

ببینید ابتدا باید بستر شکل‌گیری احزاب در کشور فراهم شود و یک قانون محکم و متقن داشته باشیم و به عبارت دیگر احزاب از یک استقلال برخوردار باشند و وابسته به اشخاص و افراد نباشند آن زمان می‌توان گفت یک نظام حزبی داریم که البته متناسب با آن باید قانون اساسی نیز اصلاح شود لذا به نظر می‌رسد اگر قرار باشد نظام حزبی باشد انتخابات نیز باید استانی باشد و هر سه انتخابات ریاست‌جمهوری، مجلس و شوراهای شهر نیز با یکدیگر برگزار شود و بر این اساس حزبی که توانست به قدرت برسد در همه سطوح حضور داشته باشد و بر این اساس اگر توانست به وعده‌های خود عمل کند مردم در دور بعد نیز به آن حزب رای خواهند داد وگرنه در دوره بعد حزب دیگر امور را به دست خواهد گرفت.درحال حاضر هر ایراد و ضعفی در کشور پدید می‌آید مجموع سیستم در تیررس قرار می‌گیرد درحالی که ما ناکارآمد هستیم که نمی‌توانیم ایرادات و نواقص را رفع کنیم که اشکالات به وجود می‌آید. در این رابطه باید گفت شوراها لازم است تا تقویت شوند و از شورای شهرداری به شورای شهر ارتقا یابد و وظایف آن گسترش پیدا کند و حتی ممکن است نظام دو مجلسی حاکم شود و به‌طور واضح‌تر جایگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام روشن‌تر شود. به‌طور کلی باید گفت مجموعا اصلاحاتی برای قانون احزاب تدوین کنیم و اصلاحاتی در قانون اساسی به وجود آوریم که بستری فراهم شود برای فعالیت احزاب، در چنین شرایطی است که به نظر من هر شخصی هم حزبی تشکیل دهد راه برای فعالیت حزب فراهم است اما اینکه فردی صاحب منصب و دارای قدرت باشد حزبی تشکیل دهد و بعد از آنکه از قدرت کناره گرفت آن حزب دچار افول شود دردی را از جامعه دوا نخواهد کرد.

 قانون احزابی که طرح آن در مجلس وجود دارد آیا می‌تواند چنین بستری را فراهم سازد؟

به اعتقاد من این قانون نمی‌تواند برای احزاب مثمرثمر باشد چراکه این طرح مشکلات و محدودیت‌هایی دارد که اگر مجلس با سعه‌صدر با آن برخورد کند که من فکر نمی‌کنم مجلس کنونی خیلی بتواند آن مشکلاتی را که جامعه انتظار دارد رفع نماید بنابراین فکر نمی‌کنم قانونی که از این مجلس بیرون بیاید چندان راهگشا باشد.

 طرح دیگری در رابطه با تعریف جرم سیاسی مطرح است که بسیاری به این طرح انتقاد دارند نظر شما در این رابطه چیست؟

بله من هم آنچه در مجلس به عنوان طرح تعریف جرم سیاسی در جریان است، نمی‌پسندم و اشکالات و ایراداتی بر آن وارد است و امیدوارم مجلس یا آن اشکالات را رفع نماید یا مسکوت بگذارد تا ببینیم در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد. درهر صورت اگر قانونی تصویب شود که برای امروز ما کارساز نباشد و حتی محدودیت‌های بیشتری را برای فعالین سیاسی ایجاد نماید چندان زیبنده نیست. ضمن آنکه شاکله مجلس هم به‌گونه‌ای است که نمی‌توان اعمال اصلاحات اساسی را در این مقوله داشته باشد.

 آیا اصلاح‌طلبان برای مجلس آینده طرح و برنامه‌ای دارند؟

در هرصورت اصلاح‌طلبان امروز محورشان آقای‌خاتمی است. شورای راهبردی جبهه اصلاح‌طلبان جلساتی را دارد و کمیته‌هایی را مشخص کرده است و ان‌شاا... زمینه برای فعالیتشان فراهم شود که امیدواریم دولت آقای روحانی با توجه به وعده‌هایی که داشتند و تلاش‌هایی که دارند بستر برای فعالیت اصلاح‌طلبان فراهم شود اما مسلم است که تصمیم قاطع اصلاح‌طلبان مبتنی بر مشارکت فعال در انتخابات مجلس آینده است که راهبر نوشته و نانوشته آنها راهبر ائتلاف با اعتدالیون در هر ساعت و در هر عرصه‌ای است.