لطفا درمورد نحوه شروع فعالیت خود توضیح دهید.
من مدت زیادی است که طراحی لباس انجام میدهم، در واقع کار من از طراحی لباس برای عروسکهایم شروع شد و زمانی که بزرگ تر شدم برای خودم لباس طراحی میکردم. وقتی توجه و علاقه اطرافیان را به کارهایم دیدم تصمیم گرفتم این کار را جدیتر انجام دهم، بنابراین دورههای مختلفی را در موسسات آموزش عالی گذراندم و مطالعات زیادی در این زمینه انجام دادم تا بتوانم این کار را به شکل جدی پیگیری کنم.
چه تفاوتی بین کارهای شما و آنچه در فروشگاهها دیده میشود وجود دارد؟
کسی مثل من برای طراحی و تولید یک لباس بررسی میکند که استفاده آن کجا است. لباس مهمانی،کار، مانتوی راحتی و.. با هم متفاوت هستند و ما با توجه به نیازی که مشتری دارد و در نظر گرفتن محل استفاده، سایز، سن، وزن و... پارچه و رنگ را انتخاب میکنیم. همچنین دوختی که تکدوزی دارد با تولیدی فرق میکند و تمیزتر است.
کارهای شما چه ویژگی خاصی دارند؟
من علاوه بر گرفتن سفارش از مشتریها، هر فصل نمایشگاهی از کارهایم برگزار میکنم و هر مجموعه از کارهایی که طراحی میکنم نقاط مشترکی دارند. ایدهپردازی بر اساس فصل، سال و جایی که لباس باید استفاده شود و آنچه مورد پسند مردم قرار میگیرد انجام میشود و نقاط مشترکی دارد که همیشه حفظ میشوند. بعد از آن به دنبال پارچه میروم و بعد مراحل دوخت و عکاسی و... انجام میشود.
به نظر شما مانتو یک لباس ایرانی است؟
مانتو خاص کشور ما است چون بر اساس نیاز و سلیقه مردم ما و از فرهنگ خودمان به وجود آمده است. حتی کشورهای دیگر که حجاب دارند مشابه چنین لباسی را کمتر استفاده میکنند، بنابراین مانتوی ما هویت خودش را دارد. من هم سعی میکنم با استفاده از نقشهای سنتی و... روحیه ایرانی را بیشتر در آنها نشان دهم.
از لباسها یا طرحهای محلی هم در کار خود استفاده میکنید؟
به عنوان الگو از لباسهای محلی، نقشهای فرش، کاشی و... الهام میگیرم. اینها جزو سلیقه مردم ما است و در ناخودآگاه مردم هست. مدتی استفاده از طرحهای سنتی در لباسهای ایرانی کم شده بود، اما اینکه مردم در حال برگشت به سمت این کارها هستند نشان میدهد به آنها علاقه دارند.
زیاد شدن تعداد مزونها چه اثری در وضعیت پوشش جامعه دارد؟
در حال حاضر رقابت بین طراحان خیلی زیاد شده و عده زیادی در این زمینه فعالیت میکنند. این موضوع نکات مثبت زیادی دارد چون رقابت بین آنها کیفیت کار را بالا میبرد. طراحان سعی میکنند کارهای متفاوتی ارائه دهند که مشتریها را جذب کنند. مسئله دیگر تبلیغات کارها است. در سالهای اخیر شبکههای اجتماعی عاملی برای تبلیغ آثار کسانی بودند که کار صنعتی و بزرگ ندارند. این مسئله به طراحان کمک کرد که کار آنها دیده شود و مردم هم چون نیاز به طرحهای جدید داشتند از آنها استقبال کردند.
مشکل بیشتر طراحان لباس کپی شدن کارهای آنهاست. شما هم با چنین مشکلی رو به رو بودهاید؟
بله این مشکل برای من هم بارها پیش آمده است، چون قانون کپی رایت در ایران وجود ندارد. اما من خیلی هم از این موضوع ناراحت نمیشوم چون کپی شدن کار من نشان دهنده این است که طرح من خوب بوده که یک نفر دیگر از روی آن کپی کرده است. اما در مجموع وقتی ببینیم شخصی یا یک فروشگاه کار ما را کپی کرده و فروشی بالاتر از خود ما دارد ناراحت کننده است