مشکل استخدام معلمان و مربیان حق‌التدریسی موضوع جدیدی نیست؛ بسیاری از آنها پس از سال‌ها کار در آموزش‌وپرورش هنوز هم منتظر گوشه‌چشمی هستند تا استخدام شوند. تلاش‌های این افراد برای استخدام، به تجمع روز یکشنبه مقابل در مجلس منجر شد و معلمان پیش‌دبستانی از نمایندگان مجلس خواستند به وضعیتشان رسیدگی شود. در حالی که در داخل مجلس نادر قاضی‌پور، نماینده ارومیه با این معلمان همدردی می‌کرد و از کمیسیون آموزش می‌خواست یکی از نمایندگان را به جمع تجمع‌کنندگان بفرستد تا با آنها حرف بزند و مشکلشان را حل کند، عبدالوحید فیاض، سخنگوی کمیسیون آموزش به میان تجمع‌کنندگان روبه‌روی مجلس رفت اما جواب قانع‌کننده‌ای برای معلمانی که برخی از آنها با کودکان خود و از راه دور به تهران و بهارستان آمده بودند، نداشت. ساعت حدود چهاربعدازظهر است که از جمعیت 200نفری صبح، تعداد زیادی باقی نمانده ولی حدود 40، 50نفر در سایه و روی آسفالت نشسته‌اند؛ چند کودک هم در میان آنها دیده می‌شود. همه آنها مستاصل و خسته‌اند. اما چندنفری هم هنوز چشم به در مجلس دوخته‌اند تا یک‌نفر را پیدا کنند و حرف دلشان را بزنند. یکی از آنها، معلم جوانی است که اهل قزوین است و امروز فقط به‌خاطر این تجمع به تهران سفر کرده و راهی بهارستان شده است. حراست مجلس شورای اسلامی اجازه نمی‌دهد با کسی از جمع تجمع‌کنندگان صحبت کنم. بنابراین مجبور می‌شوم کمی از در مجلس دور شوم تا بتوانم با دختری جوان صحبت کنم. او که تاکید دارد نامش مخفی بماند می‌گوید: «من مربی پیش‌دبستانی هستم و از قزوین آمده‌ام ولی امروز از همه‌جای ایران آمده‌اند. خانمی از قلعه‌گنج کرمان آمده و 18ساعت در راه بوده تا به همراه دختر کوچکش به اینجا برسد. از لرستان، شیراز، اصفهان و یزد هم آمده‌اند.»او وضعیت خودش را توضیح می‌دهد: « ما شش،هفت‌سال است که آزمون ورودی داده و وارد آموزش‌وپرورش شده بودیم. زمانی که آقای حاج‌بابایی آمد، طرح‌های عجیب‌وغریبی داد و ما را از آموزش‌وپرورش جدا کرد. دو سال پیش با پیگیری‌هایی که همکاران کردند قرار شد که ما استخدام شویم. مجلس دوسال به دولت فرصت داد ما را استخدام کند؛ این قانون 17مرداد 91 تصویب شد.»این معلم جوان اضافه می‌کند: «الان 17مرداد93 گذشته و هنوز تکلیف ما روشن نشده است. وزیر اعلام کرد که ما آزمون برگزار می‌کنیم اما در تلویزیون حرفش را رد کرد و گفت نمی‌توانیم آزمون برگزار کنیم چون بودجه نداریم و دولت ردیف استخدامی نمی‌دهد. آقای نوبخت هم گفت که آموزش‌وپرورش نیرو لازم ندارد. چرا آموزش‌و‌پرورش نیرو لازم ندارد؟ چون معاون وزیر در تلویزیون اعلام کرد که از بازنشسته‌ها خواسته‌ایم امسال هم بمانند و با ما همکاری کنند. الان نماینده مجلس می‌گوید، بازنشسته که برگردد سر کار، غیرقانونی است.»زن جوان ادامه می‌دهد: «نماینده مجلس به ما می‌گوید، شما این مساله را پیگیری کنید. من چطور پیگیری کنم؟ چه ابزاری برای پیگیری دارم که بازنشسته سر کار برود یا نرود؟ معلم‌هایی هستند که 27-26 سال دوشیفت سر کار می‌روند. من یک‌روز به جای همکارم دو شیفت سرکار رفتم اما نتوانستم ادامه دهم. چطور است که معلم‌های کلاس چهارم و پنجم که پایه‌های حساسی هستند از صبح تا شب در دوشیفت سروکله می‌زند؛ آن وقت ما می‌خواهیم از بچه‌های غزه حمایت کنیم پس بچه‌های خودمان چه؟»او از به‌کارگیری مستخدمان مدارس به جای معلم در برخی مراکز می‌گوید: «مستخدم مدرسه، همکار من امسال سر کلاس درس رفته؛ خب معلوم است که نباید نیرو کم باشد. این مساله در همه‌جای کشور وجود دارد. این مستخدم‌ها دیپلم بوده‌اند ولی به آنها گفته‌اند که باید لیسانس بگیرند. اگر پدر و مادرها بدانند چه کسانی به بچه‌هایشان درس می‌دهند حتما اعتراض می‌کنند. به حاجی‌بابایی گفته‌اند چرا راننده‌هایت را سر کلاس گذاشتی گفته اشکال ندارد، تبدیل وضعیتشان کرده‌ام حالا وقتی قانون است که من باید استخدام شوم، برایم بهانه درمی‌آورند.»حقوق کم و بیمه هم موارد دیگری هستند که این معلم به آنها اعتراض دارد: «ما هشت‌ماه مثل معلم‌های دیگر سر کلاس می‌رویم. شاید کمی ساعت کارمان کمتر باشد ولی کار می‌کنیم اما حقوقمان از کارگر عادی بی‌سواد که در کارخانه کار می‌کند، کمتر است. بیمه من را 15 یا 20روز رد کرده‌اند یعنی هشت‌ماه که سر کار رفته‌ام، سه‌ماه‌ونیم یا چهارماه بیمه دارم. شش‌سال است که سر کار می‌روم هنوز به اندازه دوسال بیمه ندارم.»