افراد بازنشسته به واسطه تلاش‌های فراوان در زندگی مورد احترام در جامعه هستند. می‌توان از تجربیات و اندوخته های علمی و فنی این عزیزان بهترین بهره را در جامعه برای طی شدن مسیر رشد به کار گرفت.

بازنشستگی مقطعی مهم در زندگی است و در واقع می‌تواند دریچه‌ای به سمت ورود به فعالیت‌های اجتماعی به صورت گسترده‌تر باشد اما متاسفانه گاهی رفتار جامعه و فرد در قبال افراد بازنشسته به گونه‌ای است که آنها احساس بی‌کفایتی و توانایی نداشتن در انجام امور می‌کنند.

این جامعه شناس با تاکید بر ضرورت حضور منسجم افراد بازنشسته در فعالیت‌های اجتماعی و دوری از خانه نشینی یادآور شد: فراموش نکنیم که افراد بازنشسته از اقشار سالمند به شمار می‌روند و باید به آنها به دیده احترام نگریست چرا که یک عمر تلاش و سازندگی را در زندگی خود به ثبت رسانده‌اند و به مقطعی رسیده‌اند که به آرامش روحی و جسمی نیاز دارند.

می‌توان با برنامه‌ریزی ظرفیت‌هایی را برای حضور افراد بازنشسته در جامعه فراهم کرد تا احساس مفید بودن داشته باشند و از احساس افسردگی و رخوت دوری کنند، هرچند استفاده از این ظرفیت‌ها می تواند به جوانان در انجام بهتر امور کمک کند. باید طوری برنامه ریزی شود که در دوره بازنشستگی، افراد از شرایط رفاهی مناسبی برخوردار باشند تا برای کسب معیشت مجبور به فعالیت و کار نباشند.

 وی اظهار کرد: بسیاری از افراد بازنشسته در دوره بازنشستگی فعالیت‌های شغلی خود را چند برابر می‌کنند که این موضوع می‌تواند برای سلامت افراد مضر باشد و فضای اشتغال برای جوانان را نیز محدود کند.