امروز : یکشنبه, 02 دی 1403
«اخوان » به «داعش » نزدیک می‌شود؟
- توضیحات
- :::
- دسته: دانستنیها |
- منتشر شده در شنبه, 15 آذر 1393 22:34 |
عمادالدین حسین .سردبیر الشروق
وقتی یک فرد پرتی در اردوگاه 30ژوئن خواستار آن می‌شود که «عبدالفتاح السیسی» رییس‌جمهور مصر با گروه «اخوان‌المسلمین» رفتاری فاشیستی داشته باشد، می‌بینیم اکثر اخوانی‌ها با این شخص به‌عنوان مشت‌نمونه‌خروار برخورد کرده و کار او را نه‌فقط یک اظهارنظر فردی بلکه بیانگر کل جریان انقلاب 30ژوئن (ماجرای انقلاب یا به‌تعبیری کودتا علیه مرسی) می‌دانند.
اگر این قیاس یا تحلیل درست باشد پس طرفداران 30ژوئن نیز حق دارند بگویند اخوانی‌هایی که جمعه گذشته در تظاهرات خود شعارهای داعش سرداده و پرچم‌هایشان را سردست گرفتند بیانگر کل گروه اخوان‌المسلمین است.
یک قیاس، یک منطق، یک نتیجه که برخی از طرفداران اخوان آن را وارونه جلوه می‌دهند. اما مشکل آن است که آنها نمی‌دانند دیگران هم آنها را کاملا می‌بینند و ریاکاری‌شان رسوا خواهد شد. نمی‌توان یک نمونه کوچک و نادر و ضعیف را گرفت و آن را به یک گروه به‌صورت کامل تعمیم داد و گفت نگاه کنید.
نمی‌توان یک کلمه را از اینجا یا یک جمله را از آنجا گرفت و از چارچوب آن درآورد و بعد برمبنای آن تحلیلی را بنا کرد؛ تحلیلی که افرادی ساده‌اندیش آن را گرفته و رویکردی را دنبال کنند که به قتل و ویرانی منجر شود.
وقتی می‌خوانیم که برخی از طرفداران اخوان‌المسلمین شعار می‌دهند «اووه داعش»، تصور می‌کنیم این یک حیله طراحی‌شده از سوی دشمنان اخوان است یا آن را فتوشاپ کرده‌اند. اما وقتی می‌بینیم که همین تصاویر از شبکه الجزیره در برنامه‌ای که سه‌ساعت طول می‌کشد، پخش می‌شود دیگر هیچ عاقلی نمی‌تواند باور کند این صحنه دستکاری شده است تا به اخوان‌المسلمین لطمه بزند. به گمان من این شعارها و بالابردن پرچم داعش یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌هایی است که به این جماعت می‌خورد.
اگر حتی سرسخت‌ترین دشمنان اخوان می‌خواست به این گروه ضربه بزند نمی‌توانست مانند کسانی که پرچم‌های داعش را در تظاهرات آنها بالا بردند به اخوان ضربه بزند. این گروه پیوسته تاکید داشت که برنامه‌اش مسالمت‌آمیز بوده و تظاهراتی آرام خواهند داشت.
با این حال، دستگاه‌های امنیتی می‌گویند اکثر عملیات‌های خشونت‌آمیز و تروریستی را طرفداران و اعضای این گروه به‌ویژه تشکیلات «مجهولان» وابسته به آنها انجام می‌دهند. اما وقتی طرفداران این گروه به‌نفع داعش شعار می‌دهند این امر می‌تواند بیانگر یک تحول بزرگ و خطرناک در اندیشه آنها بوده و نشانگر حرکت آنها به‌سمت افراط‌گرایی باشد.
با این‌همه پرسشی که جوهر ذهنی ما را به خود مشغول می‌کند، آن است که تا چه‌حد شعارهای داده‌شده به‌نفع داعش بیانگر طبع کلی و درونی گروه اخوان‌المسلمین است؟ آیا این صرفا یک شیادی بوده است یا در جهت عمل‌کردن به همان اصلی که می‌گوید « دشمنِ دشمن من، دوست من است»؟ آیا این صرفا یک احساسات مربوط به جوانان یا برخی از اعضای محروم و منزوی گروه بوده که احساس یأس و سرخوردگی می‌کنند یا بیانگر جوهر اندیشه اخوان است زیرا همه این تشکل‌ها از یک ظرف خارج شده‌اند و بین معتدل و افراطی‌شان تفاوتی نیست؛ پرسشی که در روزهای آینده پاسخ آن را خواهیم یافت.
اگر این قیاس یا تحلیل درست باشد پس طرفداران 30ژوئن نیز حق دارند بگویند اخوانی‌هایی که جمعه گذشته در تظاهرات خود شعارهای داعش سرداده و پرچم‌هایشان را سردست گرفتند بیانگر کل گروه اخوان‌المسلمین است.
یک قیاس، یک منطق، یک نتیجه که برخی از طرفداران اخوان آن را وارونه جلوه می‌دهند. اما مشکل آن است که آنها نمی‌دانند دیگران هم آنها را کاملا می‌بینند و ریاکاری‌شان رسوا خواهد شد. نمی‌توان یک نمونه کوچک و نادر و ضعیف را گرفت و آن را به یک گروه به‌صورت کامل تعمیم داد و گفت نگاه کنید.
نمی‌توان یک کلمه را از اینجا یا یک جمله را از آنجا گرفت و از چارچوب آن درآورد و بعد برمبنای آن تحلیلی را بنا کرد؛ تحلیلی که افرادی ساده‌اندیش آن را گرفته و رویکردی را دنبال کنند که به قتل و ویرانی منجر شود.
وقتی می‌خوانیم که برخی از طرفداران اخوان‌المسلمین شعار می‌دهند «اووه داعش»، تصور می‌کنیم این یک حیله طراحی‌شده از سوی دشمنان اخوان است یا آن را فتوشاپ کرده‌اند. اما وقتی می‌بینیم که همین تصاویر از شبکه الجزیره در برنامه‌ای که سه‌ساعت طول می‌کشد، پخش می‌شود دیگر هیچ عاقلی نمی‌تواند باور کند این صحنه دستکاری شده است تا به اخوان‌المسلمین لطمه بزند. به گمان من این شعارها و بالابردن پرچم داعش یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌هایی است که به این جماعت می‌خورد.
اگر حتی سرسخت‌ترین دشمنان اخوان می‌خواست به این گروه ضربه بزند نمی‌توانست مانند کسانی که پرچم‌های داعش را در تظاهرات آنها بالا بردند به اخوان ضربه بزند. این گروه پیوسته تاکید داشت که برنامه‌اش مسالمت‌آمیز بوده و تظاهراتی آرام خواهند داشت.
با این حال، دستگاه‌های امنیتی می‌گویند اکثر عملیات‌های خشونت‌آمیز و تروریستی را طرفداران و اعضای این گروه به‌ویژه تشکیلات «مجهولان» وابسته به آنها انجام می‌دهند. اما وقتی طرفداران این گروه به‌نفع داعش شعار می‌دهند این امر می‌تواند بیانگر یک تحول بزرگ و خطرناک در اندیشه آنها بوده و نشانگر حرکت آنها به‌سمت افراط‌گرایی باشد.
با این‌همه پرسشی که جوهر ذهنی ما را به خود مشغول می‌کند، آن است که تا چه‌حد شعارهای داده‌شده به‌نفع داعش بیانگر طبع کلی و درونی گروه اخوان‌المسلمین است؟ آیا این صرفا یک شیادی بوده است یا در جهت عمل‌کردن به همان اصلی که می‌گوید « دشمنِ دشمن من، دوست من است»؟ آیا این صرفا یک احساسات مربوط به جوانان یا برخی از اعضای محروم و منزوی گروه بوده که احساس یأس و سرخوردگی می‌کنند یا بیانگر جوهر اندیشه اخوان است زیرا همه این تشکل‌ها از یک ظرف خارج شده‌اند و بین معتدل و افراطی‌شان تفاوتی نیست؛ پرسشی که در روزهای آینده پاسخ آن را خواهیم یافت.