بنای ساختمان اولیه این مسجد به حوالی سال 1307 ه.ش باز می گردد.
این بنا مرکب از دو قسمت عمده شامل ساختمان اصلی مسجد و مناره الحاقی آن است.
این ساختمان با زیر بنای پنج هزار و 247 مترمربع دارای یک فضای کاملا سر پوشیده است. پوششهای ضربی آن بر روی 16 ستون اجرا شده که هر چهار ستون یک چهار طاقی با طاقها و سقف ضربی چهار ترک را تشکیل داده و شبستانی ستوندار و سرپوشیده را پدید آورده اند و در حد فاصل هر دو ستون برای تامین نور کافی فضای شبستان پنجره ای تعبیه شده است.
به گفته حجت الاسلام ˈمحمدحسین میریˈ امام جمعه خاش این مسجد در طول سالهای مختلف به عنوان نماد برجسته وحدت در این منطقه برپا شده است.
مناره مسجدجامع خاش که الهام گرفته از معماری سنتی ایران است مربوط به دوره قاجار با شمارهٔ 2026 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. 
مناره از نوع استوانه‏ ای مارپیچ و به صورت منفرد دارای بدنه‏ ای بلند و کشیده است و مصالح بکار رفته در آن آجر سخت و مقاوم، ملاط، ماسه، آهک و گچ است.
این مناره دارای پایه‏ ای کوتاه و مدور است که با آجرچینی با اشکال مختلف و طرحهای هندسی تزئین شده و بر روی قاعده این مناره پایه ‏ای کوتاه با شیبی ملایم و منطبق با دیوار ایجاد شده است. 
آجر و آجرچینی در مناره مسجدجامع خاش و بندکشیهای آن به چند طریق انجام شده که به مناره ابهت خاصی داده است. بر روی سطح پایه کوتاه دوم مناره شیارهایی باریک و بلند که با طوق و بند باریکی از هم جدا شده‏اند به صورت مارپیچ با آجر نقش بسته است. 
بر روی مناره جمله ˈلااله‏ الااللهˈ منقوش است.
در احداث ساختمان اصلی مسجد بیشتر به جنبه کاربری مذهبی بنا توجه شده است.
زیباترین تزیینات معماری را می توان در نحوه آرایش آجرهای بکار رفته در مناره مشاهده کرد که به صورت رج چینی در قسمت پایین مناره و تزیینات آجری برجسته مارپیچ در قسمت میانی و فوقانی و تزیینات آجری برجسته کنگره ای شکل در راس مناره ساخته شده و زیبایی آن را دوچندان کرده است.
از عناصر تزئینی دیگر بنا وجود کتیبه آجری در ساقه مناره است که زیبایی و اصالتی خاص به آن بخشیده است.