سیاه توسه؛ از گوارش تا لاغری

حیات غرب - در گیلان با نام محلی سیاه توسکا شناخته می شود. این‌ گیاه بومی شمال آفریقا، اروپا و غرب آسیا از جمله ایران است و می توان آن را در جنگل های گیلان و مازندران به‌ ویژه لاهیجان، نور و کُجور یافت.

 سیاه توسه با نام علمی Rhamnus frangula درختچه ای از تیره عناب است که در گیلان با نام محلی سیاه توسکا شناخته می شود. این‌ گیاه بومی شمال آفریقا، اروپا و غرب آسیا از جمله ایران است و می توان آن را در جنگل های گیلان و مازندران به‌ ویژه لاهیجان، نور و کُجور یافت. یافته هایی که در ادامه در اختیار علاقه مندان قرار می گیرند، با استناد به منبع معتبر اطلاعات پزشکی RxList جمع آوری شده اند.
میوه های این گیاه به شکل سته هستند. منظور از سته میوه های گوشتی ساده ای است که مرز واضحی بین قسمت داخلی و خارجی آنها وجود ندارد. بلوبری و خرما در این دسته قرار می گیرند و به شکل خوشه ای دیده می شوند. میوه های سیاه توسه قطری برابر با 8 میلی متر دارند. این میوه ها ابتدا به رنگ قرمز و سپس به رنگ سیاه دیده می شوند. بیشتر از پوست ساقه این گیاه برای مقاصد درمانی استفاده می شود. برداشت سیاه توسه در ماه های اردیبهشت تا تیر انجام و این برداشت با جداسازی پوست شاخه ها انجام می شود. سپس این نوارها در معرض هوا قرار می گیرند تا خشک شوند.

از پوست کهنه یا داغ شده سیاه توسه برای تهیه دارو و مقاصد درمانی استفاده می شود. این گیاه در اصل به عنوان یک ملین موثر و همچنین ترکیبی مقوی شناخته شده است و به همین دلیل در فرمولاسیون مکمل های دارویی کاهنده وزن به کار برده می شود. پوست این درختچه حاوی یک سری مواد شیمیایی است که با تحریک روده ها به عنوان یک ملین قوی عمل می کنند. از این رو علاوه بر تاثیر محبوب خود بر لاغری، یبوست را نیز درمان می کند. امروزه مکمل های دارویی حاوی این گیاه از طریق داروخانه های سراسر کشور قابل تهیه هستند.

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه سازی