گوارش فرآیند پیچیدهای است که طی آن مواد غذایی مصرفی به سوخت و انرژی برای سلولها تبدیل میشود. این فرآیند از مراحل مختلفی تشکیل شده است که از دهان آغاز و در روده بزرگ خاتمه پیدا میکند. به عبارتی جویدن غذا اولین مرحله از آماده سازی غذا برای استفاده سلولهای بدن به شمار میرود. جویدن غذا به ظاهر کار بسیار سادهای است. اما همین کار ساده در صورت عدم رعایت آداب مخصوص منجر به بروز مشکلات و عوارض بسیاری میشود.
خوب نجویدن غذا موجب ایجاد اختلال در اولین مرحله از فرآیند گوارش (تجزیه مکانیکی و شیمیایی) میشود. در نتیجه مشکلات بسیاری برای سایر اندامهای گوارشی رخ میدهد.
نخستین دلیل مشکلات معده، خوب نجویدن غذا است. مواد غذایی در حین جویده شدن به ملکولهای سادهتر تجزیه شده و هضم آنها در معده آسانتر میشود. بزاق مقدار قابل توجهی آنزیم لیپاز و آمیلاز را در خود جای داده است. وجود این ترکیبات در بزاق به تجزیه چربی و نشاسته مواد غذایی موجود در دهان کمک فراوانی میکند. هضم نامناسب غذا با علائم مختلفی از قبیل ریفلاکس اسید معده، یبوست، سوزش معده، مشکل در بلع، درد شکم، تهوع و استفراغ و … بروز پیدا میکند. همچنین معده در صورت نجویدن غذا به میزان کافی، به اسید بیشتری برای هضم نیاز دارد. تحریک معده برای تولید اسید بیشتر، آسیب به مخاط داخلی معده افزایش میدهد
تند غذا خوردن و اختصاص ندادن وقت کافی برای جویدن اجازه ارسال سیگنال سیری به مغز را نمیدهد. همین موضوع موجب غذا خوردن بیشتر و افزایش ابتلا به چاقی میشود.
تاکنون مطالعات مختلفی در رابطه با عوامل موثر بر افزایش خطر ابتلا به دیابت انجام شده است. در یکی از این مطالعات از دیابت به عنوان یکی از عوارض خوب نجویدن غذا معرفی شده است.
مواد غذایی بعد از هضم و به منظور تبدیل به مواد اولیه مورد نیاز سلولها، عضلات و استخوان، وارد کبد میشود. یکی دیگر از عوارض خوب نجویدن غذا اختلال در هضم مواد غذایی و اختلال در عملکرد کبد و مجاری صفراوی است. این اختلال در ابتدا به صورت بی حالی یا ایجاد حرارت در بالای شکم نمایان میشود. اما در درازمدت بیماری کبد چرب را به دنبال داد.
یکی از عوارض دیگر خوب نجویدن غذا کاهش جذب مواد مغذی است. به همین دلیل بخش زیادی از انرژی مورد نیاز سلولها کاهش مییابد. دلیل خستگی، کسالت و احساس ناراحتی این افراد نیز به همین موضوع بازمی گردد.