گیر سه پیچ برخی سایت های خبری به مجتبی جوهری مدیرکل ورزش و جوانان تمامی ندارد.اصل انتقاد دوستان خبری به مدیرکل ورزش و جوانان انتصاب برخی افراد به ظاهر اصولگرا بوده است که البته اصولگرایی اینان جای بحث دارد.

این انتقادات که بر مبنای گرایشات سیاسی منصوبین انجام گرفته این پرسش را ایجاد میکند که اساس حدود اصلاح طلبی کجاست و میتوان پای سیاست را به حوزه ورزش گشود؟گرایش سیاسی افراد در کجا باید منظور نظر باشد و اساسا آیا ورزش حوزه ای سیاسی است و هم چنین اختلافات راهبردی اصولگرایی و اصلاح طلبی در ورزش معنا و مفهومی دارد یا نه؟جناح های سیاسی دارای چه برنامه مدونی در حوزه ورزش بوده اند؟
 این نوع تحلیل ها شمشیر دو لبه ایست که روزی بر علیه خود ما به کار گرفته خواهد شد.گردش ایام اگر روزگاری دولتی اصولگرا را بر اریکه قدرت بنشاند آنوقت ورزش نیز از گزند تغییرات سیاسی در امان نخواهد ماند.میشود به مجتبی جوهری انتقاد کرد که چرا از افراد توانمندتری استفاده نکرده، میشود او را در حوزه برنامه ریزی نقد کرد(البته به شرط وجود) اما انتقاد از او به دلایل سیاسی یک انحراف است.مگر انتقاد ما از احمدی نژاد سیاسی کاری در حوزه ورزش نبوده است پس چرا امروز خود در دام سیاست زدگی گرفتار شده ایم و از جوهری میخواهیم صرفا از اصلاح طلبان استفاده کند.اگر میپذیریم که ورزش حوزه ای تخصصی است پس باید صلاحیت ورزشی و مدیریتی افراد را فارغ از گرایش سیاسی آنان معیار ارزیابی مدیران ورزشی قرار دهیم.در ورزش باید از افراد توانمند استفاده نمود چه از حامیان قالیباف باشد چه از حامیان جلیلی یا نهضت آزادی یا ...

اما به شرط اینکه خط قرمز سیاسی کاری را نیز برای آنان منظور داریم.البته متاسفانه در انتقاد از آقای جوهری حب و بغض شخصی برخی از افراد از ایشان مشهود است و بیشتر این انتقادات صرفا بهانه جوییست چرا که حتی دیده ایم به شام دادن آقای جوهری و ... نیز انتقاد  شده است که به نظر نمیرسد انگیزه خیر در پس برخی این انتقادات باشد.