حیات غرب – رضا منتظریانی - با وجودی که شاهدیم مدیران دولتی ، از صبح تا پاسی از شب مشغول کار هستند ، چرا احساس میکنند زمان کم - کار بر زمین مانده فراوان و در مسیر خدمتگزاری تنها هستند؟
چرا امروز کار برای مدیران مشکل شده است ؟ حوزه تصدی گری دولت تا کجاست؟ تا کی در ریزترین شئونات جامعه مردم باید فکر کنند که دولت صاحب همه چیز و جوابگوی همه چیز است ؟چرا انگیزه مشارکت های مردمی کاهش و آمار قانون گریزی افزایش یافته است؟چرا ما( ان - جی – اویِ) قوی در تراز 100 ان- جی - اوی برتر دنیا نداریم؟چرا درسطح کشور (ان جی اوی ِ) بالغ – متخصص – دلسوز - مشارکت جو- به دور از سیاست زدگی و غوغا سالاری کم داریم ؟ چرا از 300 تشکل غیر دولتی در کرمانشاه بیش از 200 تشکل باید تعطیل یا نیمه تعطیل - غیر فعال و بی رمق باشند ؟
نگاه به دوران انقلاب و تداوم آن یاد آور حضور قدرتمند تشکل های مردم نهاد و اتحاد مردم در عرصه اجتماع بود که بدون حضور دولتمردان شکل گرفت . تاثیر تشکلها در وقوع انقلاب نقشی بی بدیل بود. در واقع بدون حضور تشکل های مردمی انقلاب شکل نمی گرفت .
36 سال از انقلاب ملت ایران سپری شد . در این مدت ما شاهد فراز های خوبی بوده ایم . ولی متاسفانه بدلیل کج سلیقگی ها شاهد فرود های نا خوشآیندی هم بوده ایم . یکی از مصادیق ملموس و آشکار این کاستی ، کمرنگ و ضعیف کردن جایگاه (ان – جی – او ها ) در جامعه می باشد . تا چرخ امور به سمت روشهای ارباب رعیتی مدرن سوق پیدا کند.
این نظام و انقلاب هر گاه نیاز به کمک- حمایت و حفاظت داشته است ، مردم و تشکل های مردمی باتمام وجود پاسدار انقلابِ خود بوده اند .نمونه بارز آن دفاع مقدس و حضور پر رنگ بسیج و تشکلهای مردم نهاد است - سزاوار نیست فقط در زمان نیاز محرم و در زمانهای دیگر نا محرم باشند .
این استان زرخیز – بکر و مستعد . این استان رنج ها و گنج ها - این سینه ستبر ایران - تا کنون مسئولین زیادی را به خود دیده است . هر کدام یادگاری های تلخ و شیرینی بجا گذاشته اند . استاندار فعلی نیز یادگار شیرینی دارد .ایشان دلسوزانه تلاش دارد سطح مطالبات مردم را ارتقاء دهید . بر خلاف برخی از مدیران پیشین که سعی داشتند مطالبات مردم را در حداقل نگه دارند که خود دردسر کمتری داشته باشند .در زمان حضور ایشان اصرار به حضور مردم و تشکل های غیر دولتی در عرصه تصمیم سازی زیاد دیده می شود. احترام به مردم و احقاق حقوق آنها افزایش یافته است . تا کنون سابقه نداشته استاندارکرمانشاه ، بصورت پیوسته خود را ملزم به پاسخگویی و ارائه گزارش به مردم بداند .
اگر این توجه به (ان – جی – او ها ) بصورت واقعی در 30 سال پیش اتفاق می افتاد و فرصت سوزی نمی شد. آنگاه امروز از پویایی و پایایی تشکل ها صحبت می شد – از نیاز مندیهای مدیران ورفع آن توسط (تشکل های غیر دولتی ) صحبت می شد . نه اینکه این تشکلها با تنی خسته - استخوانی شکسته - عضله ای تحلیل رفته از دولتمردان تقاضای کمک و حمایت کنند .
تشکل های غیر دولتی یا مردم نهاد ، مسئولین دولتی را جدا از مردم نمی دانند . ولی بعضی از مقامات و کارکنان دولتی اصرار دارند خود را از مردم و تشکل ها جدا بدانند . ظاهر اً بقاء خود را در این تفرق می بینند .
اگر نظرگاه پیرامون هر مسئله ای تغییر کند ، روشهای برخورد با مسئله هم تغییر می کند . متاسفانه برخی از دولتی ها که ابزار قدرت را نیز در اختیار دارند ، نظر گاهشان در خصوص مشارکت مردم و تشکل های مردمی یا کاملا منفی و یا فصلی و شعا ری است . لذا در روش و عملکرد، مستقیم و غیر مستقیم زمینه کمرنگ شدن و بی اثر ماندن فعالیت (تشکلهای غیر دولتی) را فراهم می کنند . این کار زحمت مسئولین را زیاد و اثر بخشی تلاش مدیران دولتی را کمرنگ می کند . تشکل ها قصد دارند بخشی از زحمات کار کنان ادرات را کاهش دهند تا شما فرصت داشته باشید به بعد نظارتی خود بپردازید .
نگرش و بینش مدیران در خصوص (تشکلهای مردم نهاد ) ، اگر نگرشی مثبت باشد و مجــموعه کار کنان دولتی فعالیت (تشکلهای غیر دولتی ) را مقابل و موازی خود ندانند. بلکه مکمل اقدامات خود تصور کنند ،آنگاه بخش فراوانی از مشکلات ngo ها مرتفع می شود . آنگاه ادرات قسمتی از مکانهای بلا استفاده را با کمال رغبت در اختیار تشکل های خود قرار خواهند داد و آنگاه این طفل نوپا تا زمانی که بتواند راست قامت بایستد ، از او حمایت و حفاظت می شود .
اعتقاد قلبی و عملی به توانایی و قابلیت تشکل های غیر دولتی ، راه موفقیت آنها است .
امید که تشکل ها را برای تاثیر گذاری بخواهیم . نه برای ویترینها- تزئینها – آمار و گزارشها .